«جاکومتي» نامي آشنا براي علاقه‌مندان به هنرهاي تجسمي است. مجسمه‌هاي او در حراجي‌ها اغلب به قيمت‌هاي چشمگير فروخته مي‌شوند و هنوز هم طرفداراني دارند که حاضرند براي خريد آن‌ها ميليون‌ها دلار پرداخت کنند.
اين گزارش به بهانه جانمايي دوباره دو مجسمه معروف آلبرتو جاکومتي به فضاي عمومي موزه هنرهاي معاصر تهران پس از حدود پنج سال، تهيه شده است.
«آلبرتو جاکومتي» (Alberto Giacometti) مجسمه‌ساز و نقاش سوئيسي يکي از بزرگ‌ترين هنرمندان قرن بيستم است. جاکومتي در سال ۱۹۰۱ ميلادي متولد شد و از همان دوران کودکي به هنر علاقه نشان داد و نخستين تابلو رنگ روغن خود را در سن دوازده سالگي خلق کرد. پدرخوانده او نقاش مکتب فوويسم بود و بردارش «برونو» نيز معمار شد. ديگر بردارش، «ديه‌گو» طراح و هنرمند، مهم‌ترين مدل «جاکومتي» و دستيار او بود.
جاکومتي در سال ۱۹۶۲ در بينال ونيز جايزه بزرگ مجسمه سازي را دريافت کرد و به اين ترتيب به شهرتي جهاني دست پيدا کرد. در سال ۲۰۱۰، مجسمه «L'Homme qui marche I» که مجسمه برنزي تصويرگر يک مرد درحال قدم زدن است، به يکي از گران‌ترين مجسمه هايي تبديل شد که تا به حال در حراجي فروخته شده است.
«ترکيب سورئال» اثر «آلبرتو جاکومتي»
جالب است بدانيد که «جاکومتي» با هنرمندان سورئال همکاري داشت. در سال ۱۹۳۱، او در برخي از فعاليت‌هاي گروه سورئال «آندره برتون» شاعر و نويسنده فرانسوي شرکت کرد. با اينکه جاکومتي بعداً به دليل مدل‌هاي «واقع‌گرايانه» از اين گروه خارج شد، اما علاقه اش به برخي از فرم‌ها و مضامين سورئاليستي ادامه داشت.
اما بيش از هر چيز ديگري، مجسمه‌هاي شبيه به انسان «جاکومتي» هستند که او را به شهرت رساندند. با اينکه او در طراحي، نقاشي و ساخت اشياء تزئيني هم تجربه داشت، آدمک‌هاي باريک او هستند که به سرعت نام «جاکومتي» را در ذهن علاقه‌مندان به هنر تداعي مي‌کنند. «جاکومتي» به دنبال جنگ جهاني دوم از ژنو به پاريس بازگشت. در اين دوران تمرکزش را بر خلق مجسمه‌هاي تکي گذاشت که اغلب درحال قدم زدن يا ايستادن بودند.
سرديس ديه‌گو اثر آلبرتو جاکومتي
دوستان و خانواده «جاکومتي» سوژه آثار هنري او مي‌شدند. «جاکومتي» ترجيح مي‌داد از سوژه‌هايي استفاده کند که شخصا آن‌ها را مي‌شناخت؛ براي مثال، برادرش «ديه‌گو» و همسرش «آنت». او همچنين از حافظه‌اش براي استفاده از سوژه‌ها بهره مي‌برد.
«فضاي داخلي» اثر «آلبرتو جاکومتي»
«جاکومتي» در بيشتر سال‌هاي فعاليت هنري‌اش از يک کارگاه استفاده کرد. او زماني که يک هنرمند جوان بود به کارگاهش نقل مکان کرد. اين کارگاه کوچک از زرق و برق‌هاي پاريس به دور بود، اما «جاکومتي» در همين کارگاه ميزبان بسياري از چهره‌هاي فرهنگي از جمله «ژان پل سارتر»، فيلسوف مشهور فرانسوي، «ساموئل بکت» رمان‌نويس نامدار، و «آنري ماتيس» نقاش برجسته بود.
اغلب آثار هنري اين هنرمند بر سر انسان تمرکز داشت. او شيفته اين طرز فکر بود که زندگي يک انسان پشت چشم‌هاي او نهفته است، او تمرکزش را بر چشمان سوژه مي‌گذاشت.
همانطور که اشاره شد، «جاکومتي» اشياء تزئيني نيز طراحي مي‌کرد. اين هنرمند در دهه ۳۰ ميلادي انواع مختلف اشياء تزئيني همچون، لامپ، گلدان و جواهرات را طراحي کرد. او در اين مسير با «ژان ميشل فرانک» طراح داخلي مشهور همکاري کرد.
اشياء تزئيني «جاکومتي» محبوب بودند و تصاوير آن‌ها در مجله «وُگ» منتشر مي‌شد. چندي پيش ارزش يکي از لوسترهايي که اين هنرمند طراحي کرده است بين ۱.۵ ميليون پوند تا ۲.۵ ميليون پوند برآورد شد.
منبع: ايسنا