باغ موزه هنر ایرانی، شب گذشته میزبان آثاری از هنرمند معاصر و پیشکسوت کشورمان بود که با شور ِشعر هنرش زایش کرد و در گردش ایام و گذر از کنسرواتوار اتریش و دانشکده معماری وین در نهایت فیلم برایش ابزاری برای بیان و بخشیدن روح به جان کلام شد؛ جمع کثیری از هنرمندان، هنر دوستان و اهالی فرهنگ و ادب بازدید کننده مجموعه ای از آثار خسرو سینانی شدند که سهم ویژه ای در هنر معاصر ایران دارد.

سینانی در جمع مهمانان این رویداد چنین سخن گفت: نا خود آگاه کار من در همان 12 سالگی با شعر شروع شد و بعد به موسیقی پرداختم؛ در کنار موسیقی، شعر ادامه داشت، سپس به اروپا رفتم و در آنجا معماری تحصیل کردم و همچنین در رشته موسیقی نیز تحصیلات آکادمیک را گذراندم.

روزی رسید در یک امتحان رشته معماری ناچار به تکرار شدم که این مرا آزرده کرد. همزمان دوستی قدیمی آقای طیاب از من درخواست کرد در یک فیلم از ایشان بازی کنم. من بازی کردم و سینما ناگهان دریچه تازه ای به رویم باز کرد. تا آنوقت سینما به نظرم فقط سرگرمی بود.اما در دهه ۶۰ در اروپا سینمای جدی تر مطرح میشد، موج نو فرانسه و نئورئالیسم ایتالیا ، فیلم های اروپای شرقی و غیره بود و پشت صحنه سینما از سوی دیگر برایم جذاب شد. در امتحان ورودی آکادمی موسیقی و هنر های نمایشی وین شرکت کردم و خوشبختانه قبول شدم و بعد از گذراندن یک دوره چهار ساله سینما گر شدم . به ایران بازگشتم و به خودم گفتم تو از این پس سینما گری.

من همیشه فیلم سازی را دوست داشتم چون در آن ترکیبی از هنر های تجسمی، ادبیات، موسیقی و غیره استفاده میشد.

در طول کار سینمایی ام در ایران سفر بسیار کردم و در آخر به نتیجه رسیدم ما ایرانی ها همواره مدعی هستیم مملکت مان را خیلی دوست داریم و در عین حال درست نمی شناسیم. من یاد گرفتم اسناد (فیلم های ثبت شده از شهر ها) معنی دارند و تصمیم گرفتم آنها را نمایش دهم. وی در رابطه با معنی و ارتباط اسناد مثالی زد و گفت: من از یک خانواده پزشک هستم و آنچه از آنها برایم باقی مانده نکات بسیاری به من آموخت. در تابلو های عکس که از آنها در نمایشگاه حضور دارد میتوانید ببینید. اولین تابلو مربوط به سال ۱۹۱۵ مدرسه سنگی است, این همان مدرسه ای است که علی اسفندیاری در آن مدرسه رفت و در آن مدرسه با ادبیات فرانسه آشنا شد و در نهایت او شد نیما یوشیج که پایه گذار شعر نو ایران است . او ۱۲۷۷ به دنیا آمد و پدرم ۱۲۷۸, یعنی همان سالها با هم در یک مدرسه بودند. تابلو دوم پایان تحصیلات متوسط در دارالفنون را نشان می دهد و بعد از آن وارد دوره های پزشکی می شود و به اروپا می رود.

سینانی در ادامه مادرش را که دیپلم طراحی لباس از پاریس داشته،معرفی کرد و از اجداد و ریشه های خود همراه با تصاویر و عکس ها برای حاظرین به شیرینی روایت کرد.

مادربزرگ سینانی نیز اولین زنی بوده که نشریاتی به نام دانش برای بانوان ایرانی منتشر کرده است. وی هدف از برگزاری این نمایشگاه و تصاویر را توضیح داد و گفت: هویت ما با شناخت خودمان شکل میگیرد. هرکسی که فکر میکند عکس هایی دارد که میتواند به تاریخمان کمک کند و آنرا حفظ کند و تحریف نشود، میتواند کمک کند و چنین نمایشگاهی برپا کند.

در این رویداد موسیقی فیلم هایی که سینانی خود برای فیلم هایش نوشته بوده پخش میشود و در طول هفته طبق برنامه ای که در زیر آمده آثار ایشان به نمایش در خواهد آمد.

"من آدم ثروتمندی نبودم به معنی پول، اما به معنی دوستان و همراهان آدم بسیار ثروتمند و خوشحالی بودم." سینایی با بیان این عبارت به خاطراتی از همکاران و دوستان هنرمند خود که در این برنامه در کنار او بودند اشاره کرد و از خانم گلنوش زنجانی پور مدیریت مجموعه باز موزه هنر ایرانی و سایر دوستان تشکر کرد.

این هنرمند پیشکسوت در ادامه برنامه از یار قدیمی و دوست صمیمی خود استاد محمد ابراهیم جعفری یاد کرد و گفت او برایم یک نابغه است.

وقتی میگفت جنگلها پر از تشمکه .......

آب دریاها که شوره .......

و ما با چه شور شوقی او را همراهی میکردیم.

در پایان او به احترام این انسان بزرگ که ابعاد مختلف و جوشش شاعرانه اش کمتر شناخته شده است موسیقی ای با صدای محمد ابراهیم جعفری پخش کرد.

جدول نمایش فیلم های رویداد " مثل یک قصه"

۸ جلسه در دو هفته

هفته اول

هفته دوم