مجید ملانوروزی درباره چالش ها، فرصت ها، تهدیدها و حسرت های مدیریت چهار سال و نیمه‌اش بر دفتر هنرهای تجسمی معاونت هنری وزارت ارشاد سخن گفت.

به گزارش گالری آنلاین به نقل از مهر، مجید ملانوروزی، مدیرکل سابق دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به تازگی از این سمت خداحافظی کرده است درباره چالش های چهار سال و نیم مدیریت خود در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توضیح داد: از ابتدای ورودم به ارشاد، فضای تجسمی کشور برایم ناشناخته نبود و با وجود ۱۰ سال دوری از تهران با گروه تجسمی دهه ۶۰ و ۷۰ کاملاً آشنا بودم. البته تا قبل از اینکه به دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیایم خیلی با دولت همکاری نداشتم، همان طور که خیلی از هنرمندان حوزه تجسمی نیازی به همکاری با دولت ندارند و کارهای روزمره خودشان را انجام می دهند.

استراتژی اول؛ استفاده از ظرفیت هنرهای تجسمی داخل و خارج از کشور

وی اولین استراتژی خود در مدیریت را استفاده از ظرفیت هنرهای تجسمی داخل و خارج از کشور دانست و با اشاره به دعوت از هنرمندان ایرانی خارج از کشور برای حضور در پنجاه و ششمین بینال بین‌المللی ونیز، گفت: سعی کردم هنرمندان ایرانی خارج از کشور را گردهم جمع کنم و به همین دلیل در پنجاه و ششمین بینال بین‌المللی ونیز، ۴۰ نفر از هنرمندان ایرانی خارج از کشور را دعوت به حضور کردیم که البته هزینه‌بر بود و از طرفی دیگر بسیاری از رسانه ها از جمله روزنامه‌های اصولگرا بر ما تاختند، اما این حضور برای ما فرصتی بود تا هنرمندان ایرانی خارج از کشور که کار می کنند و با گالری ها و مجموعه داران خارجی آشنا هستند، جذب کنیم. بعد از حضور این هنرمندان در بینال ونیز، توانستیم از کارهای ۴۰ هنرمند ایرانی خارج از کشور، در ایران نمایشگاه های متعددی برگزار کنیم.

ملانوروزی، فضای هنرهای تجسمی کشور را فرصتی برشمرد که باید از آن به خوبی استفاده کرد و افزود: هنرمندان بزرگی در ایران و خارج از کشور داریم که در شأن جمهوری اسلامی ایران کار و در رخدادهای هنری بزرگ جهانی شرکت می کنند و باید از حضور آنها استفاده مطلوبی کرد.

استراتژی دوم؛ توسعه فضای تجسمی در بخش خصوصی

وی، توسعه فضای تجسمی در بخش خصوصی را دومین استراتژی خود در طول مدیریتش برشمرد و گفت: امکانات دولت روز به روز کمتر و جامعه تجسمی بزرگتر می شود، به هر حال ده ها هزار دانشجوی هنر در دانشگاه ها مشغول فراگیری هنر هستند و شرایط دولت به گونه ای است که نمی تواند به هنرمندان تجسمی امکانات و خدمات ارایه دهد مثل اینکه آثار هنری خریداری یا موزه احداث کند. من از روز اول مدیریتم بر این موضوع تاکید داشتم فضای تجسمی توسعه پیدا کند و به همین دلیل هر کسی که امکاناتی در اختیار داشت و می توانست به نمایش و تولید آثار تجسمی کمک کند مورد حمایت ما واقع شد و این کار را در چارچوب قانون و آیین نامه ها تسهیل کردیم.

مدیرکل سابق دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: با این رویکرد حدود ۱۵۰ گالری در تهران به فضای تجسمی اضافه شد گالری هایی که مدیران آنها تحصیلکرده خارج از کشور بودند، هنر را می شناختند و با اقتصاد هنر آشنا بودند. شرایط نشاط در فضای تجسمی در این مدت به وجود آمد و ما نیز سعی کردیم از هر امکانی چون برگزاری حراج، ورک شاپ و رویدادهای هنری حمایت کنیم. جشنواره های خصوصی را حمایت کردیم و بر این اساس، در حال حاضر حدود ۶۰ جشنواره عمومی و خصوصی در کشور فعال است.

وی به برگزاری نمایشگاه های هنرمندان خارجی چون تونی کرگ و اتو پینه در ایران اشاره کرد و افزود: از آثار هنرمندان بزرگ داخلی چون فریده لاشایی با حضور کیوریتورهای مطرح نمایشگاه برگزار کردیم بنابراین با وجود تمام مشکلاتی که در حوزه تجسمی با آنها روبرو بودیم، از جمله بدهی ۲ میلیاردی در ابتدای ورودم به دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بودجه ۲ میلیارد تومانی اختصاص یافته به این دفتر، سعی کردیم شرایط ثابتی را برقرار کنیم.

حسرتی که بر دل ملانوروزی ماند

ملانوروزی به ۲ مورد مهم در ارتباط با موزه هنرهای معاصر تهران که عملی نشد اشاره کرد و گفت: درصدد بودیم برای برقراری روابط بین‌المللی و معرفی هنر ایران به جهان، نمایشگاه آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران در برلین و رم برگزار شود، اما متاسفانه به دلیل تغییر علی جنتی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این اتفاق نیفتاد. همچنین بدترین حسی که شاید همیشه داشته باشم این است علیرغم تلاش های فراوان نتوانستم بازارچه بین موزه هنرهای معاصر تهران و موزه فرش را تعطیل کنم و فضای آن را در اختیار موزه هنرهای معاصر تهران قرار دهم.

وی در توضیح بیشتر اظهار کرد: علیرغم در اختیار داشتن سند فضای بازارچه لاله و حکم دادگاه برای تخلیه این مکان، به دلیل وضعیت اجتماعی حاکم بر این بازارچه، نتوانستیم این فضای مناسب را برای موزه هنرهای معاصر تهران تخلیه کنیم و این حسرت بر دلم ماند.

برخی درصدد تصاحب و متوقف کردن موزه هنرهای معاصر هستند

ملانوروزی درباره بحث واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران به بنیاد رودکی و سازمان میراث فرهنگی نیز گفت: موزه هنرهای معاصر تهران در فضای فرهنگی و هنری کشور و از جمله اقتصاد هنر تاثیرگذار است به همین دلیل برخی سازمان ها یا ارگان ها درصدد تصاحب یا متوقف کردن آن هستند. حضور تاثیرگذار جامعه تجسمی کشور در موضوع واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران بسیار کمک کرد تا بحث واگذاری ملغی شود.

ادعا ندارم سوپرمن بودم

وی درباره افرادی که از وضعیت موجود در چندین سال مدیریتش ناراضی بودند، بیان کرد: حتما عده ای بودند که در این دوره از عملکرد من، بحث بیمه و اختصاص امکانات مالی ناراضی بودند، اما من سعی کردم کارم را درست انجام دهم. ادعایی ندارم که سوپرمن بودم و همه را نجات دادم، اما تلاشم را در چندین سال برای بهبود اوضاع کردم و از همه افرادی که حق شان ضایع شده است، عذرخواهی می کنم. من با غرور می گویم حتی یک نفر را با خودم به ارشاد نیاوردم و با همان نیروهای قبلی به کار ادامه دادم. این موضوع از موضوعاتی است که امروزه کمتر به آن اعتنا می شود.

ملانوروزی که به گفته خودش از کار دولتی کناره گیری کرده است، در پایان گفت: من از حوزه تجسمی خارج نمی شوم و تنها از بخش دولتی تجسمی رفته ام و به همین دلیل در آینده فعالیت هنری در بخش خصوصی را ادامه می دهم و به نگارش کتاب می پردازم.