والتر دي ماريا در مجسمه‌هاد و چيدمان‌هاي خود، رابطه بين امر نسبي و مطلق را با استفاده از مولفه‌هاي هندسي اساسي براي توليد تکرارهاي عالي بررسي کرد.
به گزارش گالري آنلاين، او با چيدمان فرم‌ها بر اساس توالي‌هاي رياضي، در تقاطع‌هاي مينيماليسم، هنر مفهومي و لند آرت کار کرد و توجه را به محدوديت‌هاي فضاهاي گالري، اولويت دادن به آگاهي بدني، و مکان‌يابي محتواي يک اثر هنري در بيننده جلب کرد.
در سال 1960، پس از اتمام دوره کارشناسي ارشد خود در دانشگاه کاليفرنيا، برکلي، دي ماريا به شهر نيويورک نقل مکان کرد. دو سال بعد، او کار خود را در گالري که با رابرت ويتمن در خيابان گريت جونز تأسيس کرد، به نمايش گذاشت. او تحت تأثير همتايان خود، از جمله دونالد جاد و عضو فلوکسوس، لا مونته يانگ، مجموعه‌هاي مجسمه‌سازي سريالي و شماره‌دار از فولاد ريخته‌گري و صيقلي توليد کرد.
کارا واندر ويگ، مدير ارشد گاگوسيان، که به مدت يک دهه با دي ماريا کار کرده است، خاطرنشان کرد: «با استفاده از مطالب آرشيوي به ندرت ديده شده از استوديوي هنرمند و دانش متخصصان متعدد در اين زمينه، از جمله رئيس قديمي استوديو والتر، براي ساخت اين کتاب تجربه قابل توجهي بوده است. نبوغ والتر و پيچيدگي مجسمه او – هم در مفهوم و هم در شکل – هرگز به اين اندازه آشکار نبوده است و اثر بي زماني عميقي دارد.
در حالي که دي ماريا بيشتر به خاطر مجسمه‌هاي عمومي تعاملي و آثار تاريخي لند آرت شناخته مي‌شود، نقاشي، طراحي، و فيلم و همچنين آهنگ‌سازي و نوشته‌هاي موسيقي خلق ميکرده است