مجسمه‌ساز، مولانا را طي يک سال خلق کرد. به گفته او اين اثر عارفانه سبک‌بالي، شيدايي و عاشقي اين شاعر قرن هفتمي را به رخ مي‌کشد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، حال و هوايي عرفاني از مولانا در کالبد يک مجسمه ۴.۵ متري نقش بسته است؛ در واقع به نظر مي‌رسد که تمام تلاش سازنده اين مجسمه، در مجسم کردن مولانايي با حال و هواي عرفاني صورت گرفته است؛ تلاشي که نهايتش منجر به نصب مولانايي ۴.۵ متري در دانشگاه کردستان شد.
مولاناي ۴.۵ متري که در دانشگاه کردستان نصب شد را هادي ضياءالديني ساخته است. او که سابقه ساخت آثاري همچون بلندترين مجسمه ايران در سنندج و مجسمه محمود دولت‌آبادي را نيز داشته است، براي ساخت اين مجسمه از گچ، خمير مجسمه يا گِل استفاده کرده در نهايت بتن رنگ روشن را به کار گرفته است.
هشتم مهر ماه هرسال در تقويم ايراني به عنوان روز بزرگداشت مولوي ثبت شده است؛ او که شاعر بزرگ قرن هفتم هجري قمري بوده است همواره به بهانه‌هاي مختلف سوژه نقاشان، مجسمه‌سازان، تصويرگران و … بوده است و هر يک از هنرمندان در تلاش بودند که از زاويه خود به اين شاعر بزرگ نگاه کنند. مجسمه ۴ و نيم متري مولانا همان‌طور که از حال و هوايش پيداست، با نگاهي عارفانه خلق شده است.
در ساخت اين مجسمه بر اشعار عارفانه و مستانه مولانا تأکيد شده و بر اساس آنچه که سازنده مجسمه پس از ساختش اظهار کرده بود، بر اساس تصور ذهني سازنده و نه جنبه‌هاي تربيتي و نصيحتي مولانا جلال‌الدين محمد بلخي ساخته شده است. ضياءالديني براي ساخت مجسمه مولانا جلاالدين بلخي که حوالي سال ۹۹ به اتمام رسيد، يک سال وقت صرف کرده بود.
ساخت مجسمه مولانا با مطالعه مجسمه‌ساز در زمينه تفسير مثنوي معنوي همزمان شده بود و مولانا براي هنرمند تفسيري شده بود از انساني شيدا و شيفته که بيش از هر شخص ديگري توانسته به معشوق خود که مجسمه‌ساز آن را خدا مي‌داند، نزديک شود.
مجسمه مولانا نيز بر اين اساس در شوريدگي، شيدايي، در حال سماع، در عروج و در رقصي که عشق مولد آن است تعبير شده است؛ چراکه سازنده‌اش بيش از همه آثار مولانا تحت تاثير اشعار او بوده است.
مجسمه‌ساز از تقدس مولانا براي خود اينچنين ياد کرده که حتي يک روز هم بدون وضو دست به ساخت اين مجسمه نزده است و احساس مي‌کرده که نبايد به اثر پشت کند. او گفته بود که در اين مجسمه حضور مولانا را احساس مي‌کرده و حين ساخت اثر نيز احساس نزديکي بيشتري به اين شاعر قرن هفتمي پيدا کرده است.
البته علاوه بر حال و هواي عارفانه‌اي که ساخت اين اثر براي مجسمه‌ساز ايجاد کرده بود، چالش‌هايي را هم در مقابلش قرار داده بود. مجسمه مولانا تقريبا معلق محسوب مي‌شود چرا که سازنده‌اش گفته، ۹۰ درصد آن در هوا معلق است و تنها قسمت کوچکي از آن به پايه‌اش وصل شده است.
اين مجسمه ۶ تني، ابتدا از گچ و در مراحل بعدي با بتن آراسته شد تا به زعم مجسمه ساز، سبک بالي روح مولانا را به نمايش بگذارد.
مجسمه ساز اين اثر، هادي ضياءالديني زاده ۱۳۳۵ سنندج است.