در طول تاريخ هنر، خودنگارگري همواره يکي از موضوعات محبوب هنرمندان بوده است. در برخي از موارد، خودنگاره‌ها تنها تصاوير به جاي مانده از چيره‌دست‌ترين نقاشان جهان است.
به گزارش گالري آنلاين، ايسنا به نقل از مدرن‌مت نوشت، خودنگارگري که فراتر از سبک خاصي است، در هر جنبش اصلي، از رنسانس ايتاليايي الهام گرفته تا دوره پست مدرن و معاصر، رايج بوده است.
با در نظر گرفتن اين نکته که هنرمنداني همچون «رامبرانت»، «پيکاسو»، «فريدا کالو»، «نورمن راکول»، «کلود مونه» و «وينسنت ون‌گوگ» در اين کار اهتمام مي‌ورزيدند، محبوبيت خودنگاره را مي‌توان دريافت. و اگرچه به نظر نمي‌رسد که هنرمندان قديمي مانند «ميکل آنژ» و «رافائل» وجه اشتراک قابل توجهي با هنرمندان مدرن مانند «اندي وارهول» و «يايويي کوساما» داشته باشند، اما علاقه به خلق خودنگاره درنهايت همه آن‌ها را به يک نقطه مشترک مي‌رساند.
«اندي وارهول»
«اندي وارهول»، هنرمند آمريکايي و يکي از چهره‌هاي کليدي جنبش «پاپ آرت» است که چندين اثر هنري معروف و محبوب را خلق کرده است. از مشهورترين آثار هنري او مي‌توان به پرتره‌هاي چند رنگ و تکرارشده او اشاره کرد. «وارهول» که اين خودنگاره را در سال ۱۹۶۶ خلق کرد، آثار هنري را با تصوير افراد مشهوري مانند «مرلين مونر» و «اليزابت تيلور» در همين سبک خلق کرده بود.
در سال ۲۰۲۲ ميلادي پرتره «مريلين مونرو» اثر «اندي وارهول» به قيمت ۱۹۵ ميليون دلار فروخته شد و رکورد جديدي براي هنر قرن بيستم و آثار هنرمندان آمريکايي رقم خورد.
«چاک کلوز»
«چاک کلوز» که يک هنرمند آمريکايي فوتورئاليست آمريکايي بود با پرتره‌هاي عکاسي بزرگ شهرت يافت. اين هنرمند در سال ۱۹۶۸ ميلادي خودنگاره رئال بزرگي را با عنوان «خودنگاره بزرگ» خلق کرد.
«لوسين فرويد»
«انعکاس» (۱۹۸۵) که خودنگاره‌اي از «لوسين فرويد» نقاش بريتانيايي است، سبک خاص اين هنرمند را به خوبي به نمايش مي‌گذارد. اين تابلو نقاشي که در آن لايه‌هاي ضخيم رنگ مشهود است، نمايان‌گر سبک منحصربفرد «لوسين فرويد» در خلق پرتره است.
«گرهارد ريشتر»
مجموعه بزرگ آثار هنري «گرهارد ريشتر»، هنرمند آلماني به دليل دربرگرفتن سبک‌هاي متنوع تحسين‌برانگيز است. او علاوه بر آثار انتزاعي، پرتره‌هايي نيز توليد مي‌کند که اگرچه نقاشي شده‌اند، اما شبيه عکس‌هاي تار به نظر مي‌رسند. يک نمونه مهم اين سبک، تابلو Selbstportrait (۱۹۹۶) است که درحقيقت خودنگاره‌اي از «ريشتر» است که اين هنرمند را حين نگاه کردن به زمين به تصوير مي‌کشد.
«گرهارد ريشتر» به عنوان يکي از تاثيرگذارترين هنرمندان معاصر آلماني و از گرانترين نقاشان زنده جهان شناخته مي‌شود که رکورد حراجي‌ها را بارها شکسته است. هنرمندي که سبک انتزاعي را در زمره ارزشمندترين آثار جهان جاي داد و آثارش را بر ديوار موزه‌ها و موسسات مطرح جهان مي‌توان تماشا کرد. اگر قرار باشد فهرستي از مهم‌ترين هنرمندان معاصر آلمان و جهان را تهيه کنيم، بي‌شک «گردهارد ريشتر» را نمي‌توان از قلم انداخت، چراکه نام «ريشتر» بارها به فهرست گرانترين هنرمندان معاصر جهان راه يافته است. براي مثال، تابلو نقاشي «تصوير انتزاعي ۴ – ۸۰۹ » در سال ۲۰۱۲ به قيمت ۳۴.۲ ميليون دلار فروخته شد.
«يايويي کوساما»
«يايويي کوساما»، هنرمند خلاق ژاپني است که يکي از محبوب‌ترين هنرمندان معاصر محسوب مي‌شود. با اينکه آثار هنري چيدمان او شهرت بيشتري دارند، اما «کوساما» در نقاشي کردن نيز مهارت دارد. اين خودنگاره که در سال ۲۰۱۰ با رنگ اکريليک خلق شده است، پالت رنگ روشن «کوساما» و به کارگيري الگو را نشان مي‌دهد.
«يايو کوساما» که در سال ۱۹۲۹ متولد شد، کار خود را از بيش از ۶۰ سال قبل آغاز کرد. با اين حال، جهان فقط چند سال پيش با او آشنا شد. اکنون به نظر مي‌رسد برگزاري نمايشگاه‌هاي متعددي در سراسر جهان، روش خوبي براي جبران زمان از دست رفته باشد. در سال ۲۰۱۷، «کوساما» يک موزه کامل را در توکيو افتتاح کرد که به آثار خال‌خالي او اختصاص داشت. «کوساما» خلق آثار هنري با مواد اوليه متفاوتي را تجربه کرده است و سبک‌هاي مختلفي از جمله سورئال و پاپ آرت را امتحان کرده است.
«يان وان آيک»
«وان آيک» در تابلو «پرتره آرنولفيني» که مشهورترين اثر هنري اوست، يک تاجر ثروتمند ايتاليايي و همسرش را به تصوير کشيده است. در نگاه اول اين تابلو صرفا يک نقاشي ساده از پرتره دو نفر است، اما با نگاه دقيق‌تري به نقاشي مي‌بينيم که انعکاس «وان آيک» در تابلوي مرکز نقاشي مشخص است.
«رافائل»
«مکتب آتن» که يک فرسکو مشهور از «رافائل» نقاش ايتاليايي رنسانس است، بيشتر به عنوان اثر هنري شناخته مي‌شود که بزرگان فلسفه يونان باستان را به تصوير کشيده است. علاوه بر اين شخصيت‌هاي بزرگ، چهره خود «رافائل» نيز در گوشه سمت چپ اين نقاشي به چشم مي‌خورد.
«رافائل سانتسيو» که بيشتر با نام «رافائل» شناخته مي‌شود، امروزه در زمره نقاشان چيره‌دست قرار مي‌گيرد. «رافائل» در سال ۱۴۸۳ چشم به جهان گشود. او هنر نقاشي کشيدن را از پدر خود که در آن زمان نقاش دربار «دوک اوربينو» بود آموخت. «رافائل» يکي از برترين طراحان در تاريخ هنر غرب به شمار مي‌رود. او «کارتون»هايي (طراحي) را براي فرشينه و شيشه‌هاي رنگي طراحي کرد. او همچنين به عنوان معمار برجسته‌اي شناحته مي‌شد. طراحي کليساي «سن پيترو» واقع در «واتيکان» يکي از اثار کارنامه معماري اوست.
با اينکه «رافائل» در سن ۳۷ سالگي درگذشت، اما اين معمار و نقاش ايتاليايي کارنامه پرباري را از خود به جاي گذاشت.
«ديه‌گو ولاسکز»
تابلو نقاشي «نديمه‌ها» که توسط «ديه‌گو ولاسکز» هنرمند عصر طلايي اسپانيا در سال ۱۶۵۶ ميلادي خلق شد، دربار سلطنتي مادريد را به تصوير مي‌کشد. ولاسکز با زيرکي خود را پشت سر «مارگاريتا» و خدمتکارانش به تصوير کشيده است. «ولاسکز» در اين نقاشي درحالي ديده مي‌شود که پالت و قلم‌موهايش را به دست دارد و در کنار سه‌پايه ايستاده است. «نديمه‌ها» در کاخي واقع در مادريد خلق شد. اغلب اعضاي دربار که در اين تابلو نقاشي به همراه «مارگاريتا» و دو نديمه ملکه به تصوير کشيده شده‌اند قابل شناسايي هستند. در اين تابلو نقاشي همچنين خود «ولاسکز» درحالي که تابلو نقاشي بزرگي را نقاشي مي‌کند و دو کوتوله، ديده مي‌شود. نام زن و مردي که در پشت سر ايستاده‌اند و همچنين نام مردي که در خارج از اتاق بر روي پله‌ها ايستاده است نيز شناسايي شده است. در آينه نيز صورت «فيليپ چهارم» و «ماريانا»ي اتريشي يعني والدين دختربچه‌اي که در مرکز تابلو ديده مي‌شود، نقاشي شده است. اين دو درحال تماشاي اتفاقي بودند که در اتاق مي‌افتاد.
اين نقاشي در ابعاد ۳۱۸ در ۲۷۶ سانتي‌متر خلق شده است.
«ديه‌گو ولاسکز» يکي از هنرمندان مهم اسپانيا و يکي از نقاشان برجسته «عصر طلايي اسپانيا» بود. اين هنرمند که متولد «سويل» بود از همان دوران کودکي استعداد هنري خود را نشان داد. در سال ۱۶۲۲ ميلادي، نقاش محبوب دربار پادشاه «فيليپه چهارم» درگذشت و به «ولاسکز» که در آن زمان به اسم و رسمي رسيده بود، دستور داده شد که براي ورود به دربار اقدام کند و پرتره خلق کند. بعدها اين هنرمند جوان در سال ۱۶۲۴ ميلادي به مادريد نقل مکان کرد و به نقاش رسمي دربار تبديل شد.