بشکه ای پر از خالی

روایت حمیدرضا فتوحی از شیء به مثابه کودک سالهای ۵۷ تا ۶۷

حمیدرضا فتوحی از هنرمندان حاضر در نمایشگاه گروهی «طبیعت بی جان،1+12» زیبایی و جلوه بصری رنگ‌ها را در اثر خود برای نشان دادن تضاد بین فقر و ثروت به کار گرفته است.

در ادامه خواننده این گفتگو باشید.

نمایشگاه طبیعت بی‌جان ۱+۱۲ به همت کارگروه نمایشگاه های انجمن هنرمندان نقاش و به کیوریتوری عیسی جباری در خانه هنرمندان ایران برگزار شده است.

فتوحی نگاه خود به موضوع نمایشگاه را بدین صورت شرح داد: زاویه برقرای ارتباط من با ایده، دوران جنگ و ناآرامی های داخلی و خارجی بوده است. کشور نفتی و ثروتمندی مثل ایران پیوسته دستخوش فقر و ناآرامی بوده و سهم اینگونه کشورها تنها بشکه های خالی مچاله شده است؛ درحالیکه کالربارهای روی بشکه نشان از پایان برنامه نفتی دارد.

وی به نمادهای مرتبط با موضوع در اثر خود اشاره کرد و گفت: مچاله شدن بشکه اشاره به خالی بودن و مکیده شدن و رنگ های کالربار روی آن اشاره به پایان دارد. این نمادها سمبولیک نبوده بلکه برای مخاطب قابل فهم

و شناخته شده هستند. رنگ های روی بشکه اشاره به دورانی دارد که تلویزیون به عنوان مهم ترین رسانه و تنها سرگرمی مردم شناخته شده و هر شب ساعت 9 برنامه ها پایان یافته و کالربار روی صفحه با بوقی ممتد ظاهر می شد. بیشترین پیامی که شاید مخاطب از این اثر بگیرد زیبایی و جلوه بصری رنگ‌ها بر روی بشکه ای مچاله شده است؛ تضاد این دو همچون تضاد فقر و ثروت است.

این هنرمند در نهایت اظهار داشت: این اثر برای نمایشگاه مذکور خلق شده اما مرتبط با مجموعه اول سال 96 به نام «خاور نه چندان دور» به کیوریتوری عیسی جباری است. شکل گیری آثار من متاثر از دوران جنگ و بحران است؛ گاه خشم، گاه ترس و گاه سکوت در آنها دیده میشود.

علاقمندان جهت بازدید از آثار می توانند تا ۲۳ مهرماه همه روزه بجز شنبه ها از ساعت ١٣ الی ٢١ به گالری های استاد ممیز، زمستان، پاییز و استاد میرمیران خانه هنرمندان به نشانی خیابان طالقانی، موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر مراجعه نمایند.

logo-samandehi