دو گزارش جداگانه از گسترش هنرخیابانی و دیوارنگاری در نقاط مختلف جهان خبر می‌دهند. گزارش اول حاکی از شکوفایی هنر خیابانی در عربستان سعودی است. شهر جده در ساحل دریای سرخ با مرکز شهر تاریخی اش صحنه هنرهای خیابانی عربستان شده است. نمایشگاه "صداهای داخلی" با حضور برخی از با استعدادترین هنرمندان با محوریت هنر خیابانی برگزار شد. ایده محوری در این نمایشگاه بازگرداندن هنر خیابانی به خیابان بوده تا بدون تبلیغ برای همگان در دسترس باشد. در عین حال گردهم آوردن هنرمندان خیابانی کار ساده ای نبوده است.

رانیم زاکی فارسی، برگزار کننده این نمایشگاه می گوید: "برخی از هنرمندان حاضر در این نمایشگاه ناشناس هستند. بیشتر آنها از سراسر عربستان سعودی می آیند. در ابتدا که تصمیم به برگزاری نمایشگاه گرفتیم نمی دانستیم چه کار کنیم چون نمی دانستیم چه طور یک هنرمند ناشناس را پیدا کنیم. سعی کریم با وبلاگنویس هایی تماس بگیریم که پیش از این آنها را می شناختند و یا صرفا از طریق ایمیل با آنها تماس داشتند."

بر اساس این گزارش، برای دولت عربستان هنرهای تجسمی معاصر همچون یک معضل باقی مانده است زیرا آنها می توانند خشم اسلامگرایان تندرو را برانگیزند اما این در حالی است که دولت عربستان و برخی دیگر از نهادهای مهم از تاثیر مثبت حمایت از هنر معاصر بر روی روابط عمومی و مخاطبان بین المللی خرسندند.

آیا علیرضا، موزه دار در عربستان می‌گوید: "امری که برای من در روند آماده کردن این نمایشگاه جالب بود این بود که نیمی از هنرمندان زن بودند. آنها دخترانی هستند که شبها مثل پسرها لباس می پوشند و با اسپری اثر هنری را خلق می کنند و یک یا دو دوستشان هم مراقب هستند. آنها باید سریع و با دقت کار کنند و بعد هم سریع محیط را ترک کنند."

زنان روز به روز بیشتر در زمینه هنر خیابانی در عربستان فعال می شوند. آخرین مثال سه دختر دانشجو هستند که با هدف بحث در مورد حد و مرز آزادی بیان در هنر، چهارصد پوستر با شعار "هنر حلال است" را در خیابان‌های ریاض نصب کردند.

حمایت مقام‌های شهری بوگوتا از دیوارنگاران

دیوارنگاری بر روی ساختمانها در بوگوتا، پایتخت کلمبیا زمانی به عنوان یک نوع تخریب‌گری در نظر گرفته می شد اما امروزه مقامات شهری به جای تعقیب هنرمندان به تشویق آنها می پردازند.

نتیجه این امر، به صورت مجموعه ای از رنگها، طرحها و سبکهای مختلف بر روی دیوار ساختمانهای پایتخت دیده می شوند. تورهایی نیز برای نشان دادن این دیوارنگاری ها به گردشگران وجود دارند.

ادگار روسی، یکی از دیوارنگاران می‌گوید: "دیوارنگاری با مقررات زیاد و قانون‌های جدید که وضع می شوند از بین نخواهد رفت، زیرا همیشه عده‌ای هستند که با روند امور مخالفند و آن را از طریق دیوارنگاری نشان می دهند، چه غیر قانونی باشد و تخریبگری نامیده شود و چه قانونی باشد."

نیکولاس کاسترو، یک هنرمند دیوارنگار دیگر می‌گوید: "از دیوارنگاری بعنوان ابزاری برای تغییر استفاده شده است. دیوارنگاری یا هنر شهری برای انتقال پیام استفاده می شود تا احساسی را به وجود بیاورد و محله و زندگی روزمره مردم و جایی را که از آن عبور می کنند، تغییر دهد."

در پی درگذشت گابریل گارسیا مارکز، نویسنده کلمبیایی و چهره ملی این کشور، مقامات شهر سفارش دیواری بزرگ از چهره او را دادند که توسط گروهی از هنرمندان شهری نقاشی می شود.

دیوارنگاری به حدی در بوگوتا محبوب شده است که موزه هنرهای معاصر این شهر قصد دارد نمایشگاه‌هایی از هنرمندان شهری برگزار کند.

گوستاوو ارتیز، مدیر موزه هنرهای معاصر بوگوتا می گوید: "ما نمی توانیم چشممان را بر روی این حقیقت ببندیم که جوانان بشدت هویتشان را با این شکل از بیان می شناسند و با آن خیلی بیشتر ارتباط برقرار می کنند تا مثلا آثار بوترو. آنها می توانند از دیوارنگاری روی تی شرت یا کلاهشان استفاده کنند."