مالکیت ادبی و هنری از دیرباز به عنوان یکی از اقسام مالکیت در دنیا شناخته شده و مورد حمایت قرارگرفته است . در ایران از سال 1348با تصویب قانون " حمایتِ حقوق مؤلفان و منصفان و هنرمندان " مالکیت ادبی و هنری به رسمیت شناخته شدو مُقَنِن با احترام به حقوق مادی و معنوی پدید آورنده اثر ، درصدد حمایت از مؤلفین و مُصَنِفین و هنرمندان برآمد.
اگر دقت کنیم خواهیم دید ، بیشتر افراد خود را در ارزیابی آثار هنری محق دانسته یا لااقل عادت بر این است که بدون صلاحیت اکتسابی یا برخورداری از دانش مدّون ، در بارۀ انواع آثار هنری اظهار عقیده می کنند .