نشست دوم تصویرگران شهر، برگزار میشود


به گزارش گالری آنلاین به نقل از روابط عمومی انجمن تصویرگران، نشست دوم تصویرگران شهر، در ادامه‌ی نشست اول، به فرصت‌ها و تهدیدهای لهجه‌ی تصویرگرانه در نقاشی دیواری شهر تهران می‌پردازد. تصویرگران در مسیر حرفه‌ی خود در ایران با افق‌های جدیدی روبه‌رو شده‌اند. باید دید این افق‌ها چقدر به سرزمین‌های ماندن راه دارد و چقدر، سراب گذر است. در عین حال حضور آنان چه کمکی به هنرهای شهری و نقاشی دیواری می‌کند.

مروری بر استیتمنت نمایشگاه‌های هفته‌ی تصویرگری ۹۶
به پرنده صدا داد و به اسب پاهای استوار، به شیر صلابت داد و به آهو چالاکی،
به آسمان بزرگی داد و به زمین برکت، به فیلسوف خرد ناب داد و به عارف رشته‌ی وصل.
اما تصویرگر را از راهروی خرد گذراند و در افسون جهان غوطه‌ورش کرد تا جهانی را تصویر کند که فیلسوف در آرمان‌شهر می‌بیند و عارف در بهشت برین.

بیش از یک دهه است «ما تصویرگر هستیم» قلب رویدادهای تصویرگری است. این جمله، شعارمان است و نقش پرچم‌مان، اگرچه هنوز نام‌مان و نام‌حرفه‌ی‌مان برای بسیاری ناآشناست، حتی برای همسایگان‌مان در هنرهای هم‌جوار.

این‌بار تصویرگر خود هستیم تا جهان شخصی‌تری را نشان بدهیم، از خود، از آرزوها و رؤیاهای‌مان، از چیزی که هستیم و نمی‌توان دید یا چیزی که نیستیم و باید دید.

همیشه به جهان هستی می‌بخشیدیم، این‌بار به خودمان.
نشان آبان، بالاترین مدال تجلیل حرفه‌ی تصویرگری ایران، هر سال در چهار رشته و در هر رشته فقط به یک نفر اهدا می‌شود. «نام بزرگ تصویرگری» برای یک استاد بزرگ، «نام آشنای تصویرگری» برای یک هنرمند پویا و محبوب، «نام نو تصویرگری» برای چهره‌ای درخشان و نوآور و «نام همگام تصویرگری» به فردی که به پایه‌های حرفه، خدمت کرده باشد.

نشان آبان ۹۵ به استاد «محمدعلی بنی‌اسدی»، استاد «غلام‌علی مکتبی»، هنرمند جوان «غزاله بیگدلو» و یار همیشگی تصویرگران «محمودرضا بهمن‌پور» اهدا شد.

این نمایشگاه مروری است بر ۳۶ اثر از سه هنرمند تصویرگری که در اولین دوره‌ی اهدای نشان آبان، تجلیل شدند. در آن، چشم‌مان به خاطره‌ها تازه می‌شود و به امیدهای نو، روشن.
شهر مکان جدیدی است برای خلق هنر. یک پلت‌فرم کم‌نظیر با میلیون‌ها تماشاچی که فرصت ایجاد می‌کند، تهدید می‌کند، بالا می‌برد و پایین می‌زند. تهران، موزه‌ای است از سلیقه‌هایی که به آن حکمرانی کرده‌اند یا گاهی رهایش کرده‌اند. شهری که با تو حرف نمی‌زند تا برایش هنری خلق کنی.

وقتی سازمان زیباسازی خواست تا صورت این میراث متلاطم را سامان بدهد، نقاشی دیواری بیش از هر شاخه‌ای دیگر از هنرهای شهری به ‌کار آمد. هنرمندان تصویرگر هم که به آن پیوستند جانی تازه دمیده شد تا غریزه‌ی خیال‌پردازانه‌ در شهر جاری شود و روایتی نرم ‌‌و شیرین به شهروندان تقدیم شود.

این نمایشگاه گزیده‌ا‌ی از آثار اعضای انجمن تصویرگران ایران در تهران است؛ از بهار ۹۵ تا اواخر خرداد ۹۶. این بازنمایی فرصتی است برای تاباندن نوری به راهی بلند که تازه شروع شده است.


مطالب مرتبط:

logo-samandehi