محمد احصایی، طراح گرافیک و نقاش، ارزیابی خود را از کشورهای طرف مذاکره و تأثیری که این توافق بر کشور و فرهنگ و هنر دارد، بیان می‌کند. او ضمن تبریک این توافق معتقد است در فضای داخل در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید: «گرچه رشته‌ام ربطی به سیاست ندارد اما به‌عنوان یک شهروند ایرانی که باید نسبت به سرنوشت کشورش حساس باشد، در مورد مذاکرات هسته‌ای حساس هستم. البته در چنین مسائلی، نمی‌توان به‌طور اطمینان‌بخش صحبت کرد و آنچه گفته می‌شود امیدها و آرزوهایمان است.

کشورهای ابرقدرت منافع و الزاماتی دارند. ما در زمان داریوش هم الزاماتی داشتیم و باید جواب چندین کشور را در خاورمیانه می‌دادیم که این موضوع مثل حرکت مهره‌های میانی شطرنج است چون محاسبات زیادی را می‌طلبد. طرف دیگری از ابرقدرت، اروپاست که باید رابطه آن با خاورمیانه و کشور مهمی همچون ایران بررسی شود و از سوی دیگر، روسیه و چین را در این مذاکرات داریم. با توجه به تمام این جوانب، طول‌کشیدن مذاکرات میان ایران و کشورهای 1+5 موجه است مخصوصاً با حرف‌های متناقضی که رئیس‌جمهور قبلی ما زده بود. البته من واقعا نمی‌دانم چه اتفاقی در جریان مذاکرات هسته‌ای افتاده و چقدر از منافع و حقوق ما تأمین شده است. هنوز نمی‌دانم بازرسی‌هایی که قبلا روی آن تأکید شده بود، ادامه دارد، ما کوتاه آمده‌ایم یا آنها از مواضع خودشان دست کشیده‌اند؟ نگرانی من این است که ما به چیزی مجبور نشده باشیم یا به‌اصطلاح وا نداده باشیم. بنابراین در یک جمع‌بندی، می‌توانم در ارزیابی مذاکرات هسته‌ای بگویم هنوز جزئیات موضوع، دستگیرم نشده و در گذر زمان همه‌چیز معلوم می‌شود با این‌ همه جای تبریک دارد که موضوع، حل شده است. خوشحالی مردم هم به دلیل عاطفی بودن آنهاست. طی این مذاکرات، اطلاعاتی به بیرون درز نکرد که اتفاقا خیلی هم درست است اما مردم به طور عاطفی وقتی می‌شنیدند مسائل درحال حل‌شدن است، خوشحال می‌شدند، با این‌ حال باید بر اساس خرد و اطلاعات صحیح، این موضوع را ارزیابی کنیم. ارزیابی من از تأثیر مذاکرات بر فضای هنر در داخل و خارج از کشور این است که آنچه مربوط به ارتباط ما با جهان می‌شود ادامه دارد اما در داخل گمان می‌کنم در بر همان پاشنه قبلی بگردد گرچه فعالیت‌های مثبت در مورد هنر و تحرکاتی به‌سوی جلو، به چشم می‌خورد. امیدوارم دولت در مورد همه هنرمندان سعه صدر بیشتری داشته باشد.»