روایت الهه مقدمی از کارنمای پژوهشی ششم؛

برگزاری کارنماها را میتوان به فال نیک گرفت

انجمن هنرمندان نقاش ایران ششمین کارنمای پژوهشی خود را با نمایش اعضای بالای چهل سال از روز جمعه نوزدهم آبان ماه در خانه هنرمندان ایران آغار می نماید. به این مناسبت با الهه مقدمی، هنرمند معاصر و از اعضای انجمن که در این نمایشگاه آثار وی به نمایش در خواهد آمد گفتگویی داشتیم که در ادامه خواننده آن هستید:

الهه مقدمی در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین، در مورد ویژگی های آثار خود در نمایشگاه کارنمای ششم، بیان کرد:

دو مجموعۀ 9 تایی از آثار من در این نمایشگاه از نوع (Alterpiece) ارائه شده است که این آثار در کنار یکدیگر روی دیوار قرار می‌گیرند. این دو مجموعه در ارتباط با هم هستند و در چیدمانی مربع شکل در سه ردیف سه تایی قرار دارند؛ و از مجموعۀ باغ‌وحش تهران انتخاب شده‌اند.

این مجموعه، مجموعه‌ای بزرگ و در حال اجراست که این دو اثر از آن قرار است در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شود. در اولین اثر 9 تایی که مجموعه‌ای از سلف‌پرتره‌های خودم است، از میکسِ تکنیک چاپ دستی بر روی پارچه و دوخت پارچه‌های دیگر بر روی پارچۀ پایه استفاده کرده‌ام. ابعاد آن نیز 120 در 120 است که هر کدام به طور مجزا 40 در 40 می‌باشند. در دومین مجموعه هم از تکنیک چاپ دستی روی کاغذ و تکنیک "Engraving on plaxi استفاده شده که دومین تکثیر آنها در این نمایشگاه به نمایش گذاشته خواهد شد. مجموع ابعاد دومین اثر نیز 120 در 120 است و هر کدام از آثار دارای ابعاد 35 در 25 هستند.

مقدمی با اشاره بر اینکه روند پیش گرفته شده در انجمن، برای برگزاری کارنماها را می‌توان به فال نیک گرفت، افزود:

این روند باعث شده‌است که اعضای انجمن کمی از خمودی و سکون درآیند؛ ولی در مورد اینکه آیا این کارنماها معیاری از وضعیت فعلی هنرهای تجسمی ایران هستند یا خیر، به نظر من کاملا قابل پیش‌بینی و قضاوت نیست. زیرا تعداد محدودی از هنرمندان عضو انجمن هستند؛ و تعداد اعضای فعال نیز محدودتر است. شانس شرکت در چنین کارنماهایی نیز باید برای همۀ اعضای متقاضی به یک اندازه باشد. البته اینکه در اعضای انجمن انگیزه ایجاد شود خوبست، ولی این مورد که اعضا صرفا بخواهند مدتی قبل از چنین رویدادهایی فعال شوند و در فعالیت هنریشان پویایی و تداوم وجود نداشته باشد، نوعی پویایی تصنعی و غیر جذاب خواهد بود.

این هنرمند معاصر، ضمن تأکید بر این نکته که نباید فراموش کرد که همیشه عملکرد اعضا و هیئت مدیرۀ انجمن توسط دیگران در حال رصد شدن است، افزود: همۀ ما ممکن است که گاهی در شرایط پاسخگویی قرار گیریم. وی در ادامه دربارۀ تأثیر برگزاری کارنماها، نمایشگاه‌ها، چاپ کتاب‌ها و ... توسط انجمن در پیشبرد اقتصاد هنر و بهبود وضعیت اقتصادی هنرمندان نیز سخن گفت:

روال مسائل اقتصادی در دنیای هنر با پیچیدگی‌های زیادی روبروست. در نتیجه نمی‌توانم بگویم که اینکار قرار است تأثیر خارق‌العاده‌ای بر بهبود وضعیت اقتصادی هنرمندان بگذارد. خرید و فروش کار و معرفی آثار مافیای خاص خود را دارد. به عقیدۀ من باید صبر کرد و نتیجه را دید که چه اتفاقی خواهد افتاد. باید آماری از بازخوردهای کارنماها در دسترس باشد تا بتوان قضاوت بهتری در اینباره انجام داد. درست است که برگزاری چنین نمایشگاهی در شکل تخصصی و پژوهشی لازم است، ولی دربارۀ بُعد اقتصادی آن نمی‌توان صحبتی کرد.

مقدمی در پایان نیز دربارۀ میزان تأثیرگذاری فعالیت و همراهی اعضا در پیشبرد اهداف انجمن چنین می‌گوید:

این یک موضوع کاملا دوسویه است. یعنی در ابتدا باید دید که انجمن چه کارهایی برای اعضا کرده و چه خدماتی ارائه می‌کند؛ سپس باید ببینیم که در مقابل چه توقعاتی از اعضا دارد. از طرفی هم باید پاسخ هر دو سمت به یکدیگر را در این دو زمینه بررسی کرد. انجمن ما انجمنی صنفی نیست، بنابراین تعاریف صنفی هم ندارد. در نتیجه، در برخی موارد عملکردهایی تعریف نشده از خود نشان می‌دهد. از این نظر، نمی‌توان توقع خاصی از هر دو سمت داشت؛ و از آنجایی که شرح وظایف دقیقی وجود ندارد، در نتیجه اکثر موضوعات به صورت توافقی پیش می‌روند. شاید به همین دلیل است که تعامل اعضا با انجمن کمی دچار مشکل است. تهییج لازم در اعضای انجمن برای همکاری بیشتر صورت نمی‌گیرد؛ صرفا به این خاطر که راه‌های آن را نمی‌دانند. البته اعضای هیئت مدیرۀ جدید تمام تلاش خود را در جهت بهبود این وضع انجام می‌دهند، ولی به نظر من نیاز به برگزاری نشست‌های بیشتری وجود دارد.

مطالب مرتبط با کارنماهای پژوهشی انجمن هنرمندان نقاش ایران:

logo-samandehi