در آستانۀ برگزاری هفتمین کارنمای پژوهشی انجمن هنرمندان نقاش ایران که مختص اعضای بالای چهل سال است، فریده شاهسوارانی، عضو پیوسته انجمن و عضو هیئت علمى دانشكده هنر و معمارى گفتگویی با خبرنگار گالری آنلاین داشته است. وی در ابتدای این گفتگو دربارۀ آثاری که در کارنما به نمایش خواهد گذاشت، صحبت کرد:

در نمایشگاه کارنمای هفتم 3 اثر از مجموعه آثار (طایران عَرض آهن و خون) که در سال 96 با تکنیک اکریلیک روی بوم و در ابعاد بزرگ کارشده است.

شاهسوارانی ضمن اشاره به اینکه "در عصر و زمانه ما درباره اقتصاد هنر و وضعیت اقتصادی هنرمند زیاد صحبت می شود ولی از حرف تا واقعیت فاصله بعیدی وجود دارد. "، افزود:

معمولا نوع سالم آن تا حد زیادی بستگی به کارکرد درست‌ کارگزاران فرهنگی و هنری، گالری‌ها و دیگر نهادهای فرهنگی/ هنری دارد و همین‌طور عملکرد صحیح رسانه‌ها و تشویق شدن مجموعه‌داران به بازدید از نمایشگاه‌های انجمن. در حالیکه تمامی این نهادها و عواملی که نام بردم، در حال حاضر، خود بخشی از مسئله اند و از اینرو است که همه شان شیرین زبانی می کنند و تظاهر به دلسوزی برای هنر و هنرمند. این نمایشگاه ها در بهبود وضعیت اقتصادی اکثریت هنرمندان نقاش هیچ تاثیری نداشته و نخواهند داشت. در این سالها، به خصوص با وضعیت مغشوش و ناسالمی که توسط گروه های خاص به عنوان بازار هنر براه افتاده است، مسئله کیفیت اثر هنری و ارزشگذاری مادی آن، بیش از پیش، با آشفتگی و نبود ضابطه حقیقی روبرو شده است. در چنین فضایی چگونه میتوان از وضعیت اقتصادی هنرمند بر اساس هنر و آثارش سخن گفت؟

وی همچنین با نگاهی نقادانه به تفکیک سنی صورت گرفته از سوی انجمن در این کارنماها، برگزاری این رویداد را کاری سودمند ارزیابی کرد و گفت:

برگزاری کارنما و تداوم آن می‌تواند مفید و تأثیرگذار باشد. در ارتباط با تفکیک سنی، تصمیمی است که کمیته برگزاری انجمن برای کارنماها گرفته اند که قابل‌احترام است، ولی به نظر من در ساحتِ هنر، سن و سال هنرمند، معیارِ غریبی برای هرگونه تفکیک و طبقه‌بندی است. بلوغ فکری هنرمند و یا قوت و کیفیت تجربه درونی او و توانایی بازنمائی این تجربه‌ها توسط نقاش، رابطه مستقیمی با سن‌ و سال ندارد. اگر هم مسئله تفاوت دیدگاه‌های نسل‌هاست که آن خود مسئله و موضوع پیچیده دیگری است.

شاهسوارانی در پاسخ به این سوال که " به نظر شما اصلی ترین نیاز جامعه هنرهای تجسمی که انجمن میتواند در حل آن وارد شود، چیست؟" اظهار داشت:

به نظر من یکی از مهم‌ترین موضوع ها در این برهه زمانی گفتمان درون‌گروهی، انتقال تجارب و تبادل اندیشه‌ها و نظرات در میان جامعه نقاشان است، برای برون رفت از فترتی که نقاشی ما بدان دچار شده است. در کنار این فترت عمومی، در این سال‌های گذشته، ذهنیتی کاسب‌کارانه و بازاری، ضد فرهنگ و غیر انسانی در لباس روشنفکری و دلسوزی فرهنگی- هنری، فضایی بسیار مسموم را برای حیات نقاشی ما رقم زده است.

انجمن یک تشکل و نهاد فرهنگی است که اصلی‌ترین سرمایه‌ آن اعضایش هستند. هر اندازه که شرایط برای همدلی، هم اندیشی و همکاری این دسته از نقاشان مهیا تر باشد، فعالیت‌های فرهنگی انجمن از کیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود.

این استاد دانشگاه، در آخر با تأکید بر لزوم ایجاد فضایی مناسب برای برقراری ارتباط بین هنرمندان با یکدیگر در انجمن ، توضیح داد:

عقیده دارم که انجمن سعی در شکستن فضای موجودِ تفرقه، دوری و نبود هیچ‌گونه ارتباط واقعی بین هنرمندان نقاش باید داشته باشد. اینکه این کار چگونه انجام شود خودم هم‌نظری ندارم، ولی فکر می‌کنم وجود فضا و محیطی برای ارتباط و گفتمان سالم و راحت میان نقاشان، می‌تواند مفید و راه گُشا باشد.

کارنمای هفتم از روز جمعه سیزدهم بهمن ماه آغاز و تا بیست و هفتم بهمن ماه ادامه خواهد داشت.

علاقه مندان جهت بازدید از آثار می توانند به گالری های خانه هنرمندان واقع در خیابان طالقانی، موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر مراجعه نمایند.