نشست خبری کارنمای پژوهشی 5 انجمن هنرمندان نقاش ظهر روز سه شنبه با حضور معصومه مظفری رئیس هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران ، بابک اطمینانی عضو هیت مدیره انجمن و رابط کمیته نمایشگاه ها، محمد رضا فیروزه ای و امیر سقراطی از اعضای هیئت مدیره انجمن و مینا نادری مدیر اجرایی کمیته نمایشگاه ها در سال امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

کارنماهای پژوهشی که به بررسی آثار هنرمندان عضور انجمن با اهداف مشخص میپردازد سال گذشته نمایش آثار هنرمندان زیر چهل سال را به پایان رساند و در سال 96 به نمایش آثار هنرمندان بالای چهل سال پرداخته است.

در ابتدا بابک اطمینانی در مورد نحوه شکل گیری و هدف برگزاری کارنماها و برنامه های بعدی توضیح داد :به دلیل عدم در دست بودن اطلاعات مدون از فعالیت اعضای انجمن، این نیاز برای شورا نمایان شد که به یک آرشیو منظم احتیاج دارند. در حقیقت نمایشگاه هایی به صورت بینال های کوچک محدود به چهل الی پنجاه نفر شکل بگیرد تا اوضاع فعالیت اعضا را در دوسال اخیر به نمایش بگزارد .

در هر کارنماها هرکس با پنج کار حضور پیدا میکند تا بتوان ذهنیت هنرمند را بخوبی بشناسیم . داوری در کار نخواهد بود هر کس با میل خودش هر اثری را که طی دوران اخیر خلق کرده باشد معرفی میکند و انجمن فقط مجری کار است .

این اتفاق ایده جدیدی است که تا به حال در انجمن رخ نداده بود و هر کارنما نمایشگاه گروهی چهل الی پنجاه نفره ای است که در عین حال به صورت نمایشگاه انفرادی کوچک برای هر هنرمند نیز محسوب میشود و این دو نمایشگاه در دل هم ادغام شده است .

4 کارنما در سال گدشته برای اعضای زیر 40 سال برگزار کردیم و امسال به اعضای بالای 40 سال اختصاص داده شد، که کارنمای شماره 5 اولین کارنامه از این مجموعه است.

رابط هیئت مدیر در کمیته نمایشگاه ها در مورد اینکه آثار چه تعدادی از اعضا نمایش داده شد افزود: ما از همه اعضا دعوت میکنیم، انتخاب در کار نیست. لیست اعضای انجمن را به صورت رندم پخش میکنیم لیست را قیچی میزنیم و بین تیم ها ی اجرایی کمیته که هرکدام سر گروه هایی دارند پخش میکینم این لیست شامل اعضای وابسته و پیوسته می باشد گروه ها عهده دار تماس مستقیم با تک تک افراد لیست هستند، عده ای از اعضا که شرکت نمیکنند و تمایل به شرکت هم ندارند علت کناره گیریشان را جویا میشویم دلایل را مستند کرده تا بدانیم چه چیز درون انجمن می گذرد و بستر آسیب شناسی را فراهم میکنیم و در نهایت راه کار هایی را در نظر میگیریم تا نقصان ها و دلایل پیش آمده را حل کنیم.

سال گذشته با 515 نفر عضو زیر 40 سال تماس گرفتیم ولی تنها بیش از187 نفر شرکت کردند و درمجموع آثاری که در 4 نمایشگاه روی دیوار رفت 1011 اثر بود.

دلایل عدم شرکت کردن اعضا هم مدون شد به صورتی که هر کسی که بخواهد میتواند به آن دسترسی داشته باشد .

32 درصد از اعضا در کارنماها شرکت کردند که نشان میدهد در صد بالایی از آنها مشارکت نداشته اند و دلایل آن ثبت شده است.

ایشان در ادامه افزود نمایش کارنمای اعضای بالای چهل سال جمعه با شرکت 45 نقاش افتتاح میشود .

آثار داوری نمیشود ولی طبیعاتا باید در دید عام به نمایش گذاشته شوند و ناچارا آثار ممیزی میشوند . به هر دلیلی این قسمت بر عهده ما نیست قبل از به دیوار رفتن مسئولین خانه هنرمندان آثار را تایید میکنند چناچنه هر هنرمندی آثارش به تعداد قابل توجهی کم شود با آن هنرمند تماس گرفته میشود که در کارنما شرکت نکند و یا کار هایش را برای کارنمای بعدی آماده کند.

تعداد آثار حد اقل باید 4 عدد باشد که ذهنیت هنرمند را نشان بدهد مگر اینکه آن اثر خیلی بزرگ باشد .

معصومه مظفری در رابطه با اینکه انجمن روی فعالیت اعضا تمرکز کرده شرح داد: این فرصتی است که پتانسیل کار نقاشان را نشان میدهد ولی خیلی از هنرمندان شاخص قطعا درانجمن نیستند و از آنجایی که آرشیوی از آثار هنرمندان وجود ندارد نمیتوان مطلع شد که مثلا در سیستان و بلوچستان چه میگزرد یا در اصفهان چند نقاشهایی حرفه ای کار میکنند. بنا براین کارنما شکل گرفت تا از جامعه کوچک تری شروع کنیم که آن جامعه انجمن است به آن مسلط هستیم و اعضا را میشناسیم .

یکی از دلایل عدم مشارکت اعضا نیز مربوط میشد به اینکه این هنرمندان در دو سال اخیر فعالیت نداشته اند. عده ای از نقاشان حرفه ای با این مسله که کارشان در کنار کار چه کسی به نمایش در می آید و چطور نمایش داده میشود مشکلاتی داشتند و این در صورتی بود که اساس کارنما رصد کردن قسمتی از انجمن بوده است و ملاحظات هنرمندان اساس کار پژوهشی را می طلبد.

طی نمایشگاه های دیگری که انجمن به روش کیوریتوری برگزار خواهد کرد ما اعضا را به انجمن محدود نمیکینم ، برنامه ما این است که هنرمندان فعال و غیر عضو را به نحوی وارد نمایشگاه های انجمن کرده به این علت که در اساس نامه موجود است ما مسول کل جامعه هنری و تجسمی ایران هستیم در نتیجه جزو اهداف ما میباشد ولی کارنما محدود به خود اعضا است .

علیرضا غفاری مدیر روابط عمومی خانه هنرمندان ایران درباره نمایش آثار در خانه هنرمندان توضیح داد:

کارنما اتفاقیست که پس از سال ها رخ داده و شورای تجسمی تشکیل شده درخانه هنرمندان به این طریق میتواند مناسبت های درستی برای نمایشگاه های 8 گالری موجود در خانه هنرمندان پیدا کند که هم زمانبندی ها و هم صنوف مختلف شأنشان یکسان حفظ شود

وی همچنین درمورد ممیزی شدن آثار بیان کرد:

معمولا همه کار ها از سوی انجمن انتخاب شده اند، بنابراین آن شکل از ممیزی که کاری پس از رفتن روی دیوار پایین آورده شود صورت نمیگیرد.

اطمینانی نیز در ادامه اضافه کرد: آقای رجبی معمار مسله سانسور را مطرح کردند ولی بنده سریعا اعلام کردم انجمن فقط به مسله آرتیستیک و هنری اثر توجه میکند و کم و کسر سانسور به عهده متولیان مربوط به ارشاد میباشد .

وی در ادامه توضیح داد : به زودی در بهار کاتالوگی از کارنماها چاپ خواهد شد و آدرس هایی برای دسترسی به هنرمند در کاتالوگ درج شده. این امر کمک میکند که به تدریج زمینه برای کیوریتور ها فراهم شود تا بتوانند از این بین به طور تخصصی کارشان را انجام دهند.

انجمن نقاشان بخش کوچک و تاثیر گزاری در جامعه هنری ایران است ما سعی داریم اول انجمن را طبقه بندی کنیم، پس از به وجود آمدن تمرکز بتوانیم وارد تعاملات حرفه ای شویم و چه با بیرون از انجمن چه درون انجمن ها و گالری ها و همچنین کیوریتور ها همکاری داشته باشیم .

اطمینانی در پاسخ به این بخش از سوال که قرار بود پژوهشی هم در رابطه با کارنما منتشر شود عنوان کردن:خصلت پژوهشی نمایشگاه به این صورت نیست که خود انجمن دست به یک پژوهش در مورد فرم بیان و محتوای آثار بزند و صرفا قرار است بستر سازی انجام شود و داده جمع آوری شود که این داده ها به عناوین مختلف، بخشی مربوط به این میشود که چگونه داخل انجمن را سامان دهیم و بخشی از آن اینست که در اختیار هر پژوهشگری قرار گیرد که حضوی را یا غیر حضوی بخواهد پژوهش انجام دهد یا کیوریتور ها مثلا بخواهند نمایشگاهی با تم منظره یا هر تم دیگری بر پا کنند منبع موثقی از کارهای اخیر بسیاری از نقاشان در اختیارشان گذاشته شود ما فاعل پژوهش نیستیم تنها بستر سازی میکنیم .

تمرکز اصلی کار نما ها خود انجمن است این کارنما ها مختص اعضای انجمن و مناسبات اعضا با عمل نقاشی و فرم و محتوای نقاشی است . همچنین آسیب شناسی در رده های مختلف می باشد . ما از تمام کار ها آمار گرفته ، یک دسته بندی به عمل می آوریم سپس در اختیار متخصصین آمار قرار داده تا راه کار های تشکیلاتی و تخصصی ارائه دهند.

معصومه مظفری در ادامه موضوع آسیب شناسی توضیح داد:تا قبل از کار نما ها انجمن نمایشگاه های فراوانی گذاشته است که معمولا یک اثر از یک هنرمند روی دیوار می رفت که باعث شده بود که نتوانیم طرز کار آن هنرمند را جمع بندی کنیم ولی وقتی 5 الی 10 کار روی دیوار است انگار نمایشگاه انفرادی شخص را می بینید و یک جمع بندی از شیوه ی کار هنرمند به ذهن متبادر می شود. نمایشگاه های قبلی از اعضای پیوسته انتخاب می شدند اما در این کار نما اعضای وابسته نیز حضور داشتند که حتی تعدادشان بیشتر از اعضای پیوسته بود و جای خوشحالی است که بسیاری از این اعضای وابسته در طی این سال ها کار کرده و نسبت به اعضای پیوسطه پیشرفت کرده بودند.

امیر سقراطی نیز در مورد برگزاری نمایشگاه در شهرستان ها اضافه کرد: تا کنون چهار کارنما برگزار شده است. اگر با این حجم نمایشگاه هایی در شهرستان ها برگزار شود سوال پیش می آید که آیا مکان هایی هست که این اتفاق را دست کم در حین یک کار برگزار کند .

فکر میکنم انجمن پتانسیل دارد که نمایشگاهی دست کم کوچک برگزار کند که در کنار آن ورکشاپ هم باشد هر چند ما متولی کار نیستیم و این کار خواهان بودجه میباشد من فکر میکنم در تمام این سال ها نهاد هایی مثل وزارت ارشاد باید می آمدند چنین پیشنهاد هایی میدادند بر اساس بودجه ای که شهرستان ها تخصیص میدهند از انجمن بهترین کارشناس های نقاشی حال حاضر ایران را بخواهند که این کار را در دست گرفته انجام دهند و ثمره آن را مورد بررسی قرار دهند این میتواند خیلی برانگیزاننده باشد.

به نظر میرسد سیستم گفت و گویی باید بین خالق اثر و مخاطب برقرار شود که این بخش تا به حال انجام نشده است .

بابک اطمینانی در پاسخ به سوالی از خبرنگار گالری آنلاین مبنی بر اینکه ، انجمن با استفاده از آرشیو بدست آمده از کارنماها در چه حوزه هایی برنامه ریزی خواهد داشت تا توقعات هنرمندان به ویژه هنرمندان جوان را مرتفع کند و حمایت شوند، بیان کرد:

یکی از اهداف ما که آرزو محسوب میشود این است که خود انجمن گالری داشته باشد. در وحله اول ما تمام اعضا را بدون داوری نمایش میدهیم و کیوریتور ها میتوانند بیایند آثار مورد نظرشان را انتخاب کنند.

خدمات بعدی ما به اعضای انجمن منوط به فضاعای نمایشگاهی کوچکتری است که در طی سال انجمن دائم بتواند این را بچرخاند.

یکی از اهداف خیلی مهمه کارنماها خود کمیته نمایشگاه ها است، طی این یکسال همراه با دوستان کمیته نمایشگاه توانستیم کمیته تخصصی را ایجاد کنیم که این کمیته قادر است نمایشگاه های بزرگ را طراحی و برگزاری بکند. کمیته ای که بر مبنای مناسبات حرفه ای و ضوابطی که مدون شده برنامه های خود را اجرا میکند.

من بسیار مفتخرم با چنین تیمی کار میکنیم.

مظفری نیز در تکمیل پاسخ این سوال توضیح داد: کمیته اگر بخواهد نمایشگاهی خارج و داخل از ایران بگذارد ، قطعا از افرادی که در کارنماها شرکت کرده اند انتخاب میکند چون میداند چه پتانسیلی دارند و چه فعالیت انجام میدهند.

همچنین ایشان خبر دادند در کارنماهای بعدی نشست هایی در کنار نمایشگاه ها برگزار خواهد شد و بحث و گفتگو و نقد شکل میگیرد.

در ادامه دلایل توقف عضو گیری در مرحله ای از کار انجمن توضیح داده شد:

در این دوره، این نیاز احساس شد تا بر روی آیین نامه ها و هدف گذاری های انجمن بررسی و برنامه ریزی انجام شود و در نتیجه مدتی این وقفه پیش آمد. هر چند در همین مدت هم چندین جلسه جذب عضو را برگزار کردیم و در هر جلسه 15 نفر کارهایشان توسط پنج نفر از اساتید بررسی شد. در برنامه داریم در ماه های آینده پس از برنامه ریزی و آسیب شناسی های لازم عضوگیری را در چند جلسه دیگر ادامه دهیم.

فیروزه ای نیز در ادامه توضیح داد: انجمن بر اساس ساختار مصوب شده حرکت میکند و یکی از علل توقف عضو گیری این بود که ما تلاش کردیم اشکالات کمیته ها را برطرف کنیم و با اصلاح ساختارها ، فعالیتی صحیح تر، را ادامه دهیم. همین کارنماها که با نگاهی پژوهشگرانه برگزار شد، خیلی به ما کمک کرد که یک برنامه سازمان بندی شده از فعالیت اعضا اتفاق بی افتد. هم اکنون نیز در حدود 80 درخواست عضویت به صورت انلاین (سایت انجمن) و یا حضوری در خواست عضویت داده اند.

این کارنماهای پژوهشی این باور را دربرخی اعضا که در فعالیت ها مشارکت ندارند ایجاد کرده است که انجمن فعالیت درستی را انجام میدهد و این به دلیل این است که یک برنامه منظم و سازمان بندی شده که هدفی را دنبال میکند آنها را جذب کرده است.

در هر کارنما از تیم هایی از اساتید برجسته دعوت میکنیم تا با بررسی های آنها ، اعضای وابسته ای که شایستگی تبدیل شدن به عضو پیوسته را دارند بدون برگزاری جلسه ی داوری این تغییرات برای آنها انجام شود.

در ادامه این نشست سقراطی در رابطه با مشکلات مربوط به اعضای انجمن توضیح داد:

دیده شده که برخی اعضای انجمن یک دهه است نقاشی ای نکشیده اند و تنها به دلیل اینکه بر اساس اساسنامه انجمن حق عضویت پرداخت کرداه اند به عنوان عضو انجمن حضور دارند.

کارنما در واقع جوابی بود به برخی اعضا که اعتراض داشتند . ما در واقع اطلاعات جمع اوریم میکنیم که چه کسانی دلشان برای انجمن می تپد. همواره گفته میشود شما برای اعضا چه کردید؟ من این سوال را دارم که اعضا تا چه خد با انجمن همکاری کردند؟ این هیئت مدیره در حال افزایش روابط خود با اعضا است و بیش از یک‌هزار عضو داریم که آن‌ها تعامل چندانی با انجمن خودشان ندارند.

مینا نادری مدیر اجرایی کمیته نمایشگاه ها در ادامه اماری از حضور هنرمندان در کارنماها ارائه داد:

در کل کارنماها 43 نفر از شهرستانها شرکت کردند و در بحث فروش نیز با چندین گالری دار جلسه ای ترتیب دادیم که تعداد کمی مشارکت داشتند ولی در نتجه منجر به فروش چند اثر و یک تعامل نیز شد. در نهایت، ۲۱ اثر در چهار کارنما به فروش رسیدند.

اتفاق خوب دیگری که در این مدت افتاده این بوده است که برخی از کیوریتور ها برای انتخاب و شناخت هنرمندان از ما درخواست، دریافت آرشیو آثار اعضای انجمن را داشته اند.

مظفری در رابطه با فعالیت دوره های مختلف هیئت مدیره بیان کرد: در دوره های مختلف در تغییر اساسنامه انجام شده . به طور مثال در اساسنامه‌های انجمن‌های سینمایی در صورت فعالیت نکردن اعضا طی مدت دو سال، عضویت آنها خود به خود لغو می‌شود؛ اما اساس نامه انجمن هنرمندان نقاش این شرط را ندارد در نتیجه در اساسنامه جدید آورده‌ایم که فرد باید رزومه خود را به‌روز کند.

بابک اطمینانی در تکمیل توضیحات خود مربوط به فعالیت کمیته نمایشگاه ها گفت: از انجایی که کارنماها بحث جدیدی است یکی از راه هایی که میتواند به امتداد ان کمک کند این است که بشود به نحوی به طور قانونی گنجانده شود تا به عنوان وظیفه خود انجمن انجام شود.

کمیته نمایشگاه ها نیز به خوبی دارد عمل میکند تا بشود به تیم های بعدی اموزش داد اینکه به شکل دوسالانه است بسیار اهمیت دارد و امیدوارم این ماجرا به انجمن های دیگر سرایت کند و این مقدمه ای میشود برای همیاری درون انجمنی که البته این اتفاق اخیرا در حال وقوع است.

امیر سقراطیدرباره‌ی تغییر هیئت مدیره انجمن افزود: زمانی که هیئت مدیره در مهر 94 شکل گرفت از همان هفته و جلسه نخست فکر کردیم ما چطور میتوانیم روند کند شدن ، انجمن را متوقف کنیم.

نزدیک به 9 ماه روی اساسنامه انجمن کار شد و تغییراتی را دادیم که آقای فیروز آبادی تایید کرند و برای ثبت رفت.

واقعیت این است که ما تمام نواقصی که در انجمن میدیدیم بررسی کردیم. اما برخی مسائل که مربوط به مجامع عمومی میشود مسائل غیر قابل حلی دارد. یک نهاد فعال، نهادی است که در آن پرسشگری وجود دارد، ما نبض‌های تپنده‌ای را در انجمن نمی‌بینیم که هیئت مدیره را به پرسش بگیرند.

ما تا حدودی میتوانیم تصمیم گیری کنیم که اجرای برخی از انها منوط به برخی بودجه ها است. اعضای کمیته های انجمن نیز هیچ مبلغی دریافت نمیکنند.

در کل یکی از مشکلات این است که بسیاری از اعضا خاموش هستند. اساس کار ما در این دوره اعتمادسازی بود که در حال حاضر یک سال و نیم از ان گذشته و امیدوارم که ان اعتماد سازی را انجام داده باشیم تا برخی اعضا به سوی انجمن بازگردند.

اطمینانی در رابطه با سوال خبرنگاران مبنی بر اینکه آیا طی این رویداد اعضا پاکسازی میشوند بیان کرد: خیر، پاکسازی نمیشوند ولی از این پس برای افرادی نمایشگاه میگزاریم که در کارنماها شرکت کرده اند . یعنی این ارشیوی که تشکیل میدهیم آرشیوی است که به ان مراجعه میکنیم. اگر قرار باشد انجمن از این پس هر نمایشگاهی بگذاره و هر اتفاقی بی افتد فقط افرادی دخیل هستند که با ما همکاری کرده باشند.

این مقام مسئول در رابطه با وقت گالری های که از سوی خانه هنرمندان در اختیار دارند توضیح داد: ما در سال چهار وقت به معنی هر فصل، یک زمان را از خانه هنرمندان گرفته‌ایم که با توجه به ظرفیت گالری‌ها در هر دوره نمایشگاه بسته به ابعاد، ۴۰ تا ۵۰ هنرمند و ۳۰۰ تا ۴۰۰ اثر شرکت خواهند کرد. البته میتوان تمام این وقت ها را صرف کارنما نکرد و فروش سالانه نیز در یکی از این فرصت ها برگزار شود.

در بخشی از نسشت آماری از تعداد اعضای شرکت کننده در کارنمای 5 اعلام شد: ۴۴ نفر هستند که ۲۶ نفر خانم، ۱۸ نفر مرد،‌ سه نفر از شهرستان، ۴۱ نفر از تهران، ۱۶ نفر عضو وابسته و ۲۳ نفر عضو پیوسته و ۵ نفر عضو افتخاری هستند .

فیروزه‌ای درباره‌ اعضای افتخاری انجمن توضیح داد:‌ همانطور که از نامش مشخص است این تعداد هنرمندان برجسته هنرهای تجسمی هستند. البته برای قانونمند کردن این اتفاق نیز تصمیم گرفته شد این اشخاص الزاما بالای شصت سال با رزومه قوی باشند و برای انجمن قدم های مفیدی برداشته باشند.

این عضو هیت مدیره در ارتباط با عم وجود بودجه تعریف شده در انجمن بیان کرد:

بخشی از درآمد انجمن از طریق درصد دریافتی از فروش سالانه انجمن است و بخشی کوچکی از آن حق عضویت اعضا است. کمک‌های دولتی نیز بسیار کم است، البته خانه هنرمندان در مقابل امکاناتی که در اختیار قرار میدهند مبلغی دریافت نمیکنند و درصدی از فروش را دریافت میکنند. همچنین اسپانسرینگ در هنرهای تجسمی یا جا نیفتاده است یا اسپانسرها نمی‌خواهند در این حوزه سرمایه گذاری کنند.

در ادامه آسیه مزینانی، معاون هنری خانه هنرمندان ایران، در رابطه با فعالیت‌های خانه هنرمندان در زمینه هنرهای تجسمی صحبت کرد. وی در ابتدا با اشاره به این نکته که دریافت درصد فروش از انجمن ها تنها 5 درصدو بسیار ناچیز است، افزود: واقعیت اینست که خانه هنرمندان ایران به معنای واقعی از حمایت هیچ سازمانی بهره‌مند نیست، بودجه مشخصی ندارد و با این وجود تمام تلاش خود را کرده تا همۀ انجمن‌ها را تحت پوشش قرار دهد. در شورای عالی خانه هنرمندان توافق روی درصد فروش ۳۵ درصد است، و این در حالیست که ما کمترین درصد ممکن را از فروش آثار از انجمن نقاشان گرفته‌ایم.

مزینانی همچنین کارنمای پژوهشی انجمن نقاشان ایران را یکی از فعالیت های بسیار موثر این انجمن برشمرد ودر رابطه با استمرار این برنامه ابراز امیدواری کرد .مزینانی کسب درآمد از انجمن‌ها را معضل خانۀ هنرمندان ندانست و اظهار داشت: خدماتی که ما از ابتدای سال تا کنون به انجمن ها ارائه کردیم در حدود ۴۰۰ میلیون تومان بوده است، در حالیکه دریافتی ما از خدمات آزادِ ارائه شده حدود ۳۰ میلیون تومان باید باشد؛ که هنوز آن را دریافت نکردیم. و ما هم مثل انجمن‌ها به گرفتاری مالی دچار هستیم.

معاون فرهنگی - هنری خانه هنرمندان ایران در رابطه با این موضوع که خانه هنرمندان ایران تا به امروز یک شبکه خریدار مشخص و قابل تامل نداشته، بیان کرد: در حال حاضر یکی از افتخارات مدیریت فعلی خانه هنرمندان ایران این است که شورای عالی تجسمی را در خانه هنرمندان تشکیل داده است و برای هر نمایشگاهی که خارج از فعالیت های انجمن ها برگزار شود، نظر این شورا اعمال می‌شود. اعضای شورا به این موضوع که خانه هنرمندان در سال‌های گذشته و با مسیری که تا به امروز طی کرده نتوانسته استاندارد ارائه آثار هنری را حفظ کند و موقعیت ممتاز خود را از دست داده است، واقف‌ هستند؛ به همین دلیل است که کمتر می‌بینید که خریدار و مجموعه‌دارها بتوانند اثر ممتازی در خانه هنرمندان پیدا کند. مجموع این مسائل منجر به این شده تا اعتماد لازم برای خرید آثار هنری توسط خریداران بالقوه از دست برود.

وی ادامه داد: ما تلاش کردیم تا در این دوره با نهادهای دولتی وارد مذاکره شده و تفاهم‌نامه هایی را امضا کنیم. تمام تلاش ما این است که دوباره خانه هنرمندان جایگاه خودش را بدست بیاورد. در حال حاضر با اینکه شبکۀ مشخصی از خریداران در دسترس ماست،ولی متأسفانه این لیست، آنقدر قدرتمند نیست که به افتخار کنیم.

مزینانی در پایان با اشاره به این مزیت خانه هنرمندان که مکانی توریست پذیر و جذاب برای توریستان خارجیست، افزود: با این وجود، قیمت گذاری آثار به گونه‌ایست که آثار، از نظر اغلب آنها گران است؛ و به نظر می رسد باید در رابطه با این مسائل تصمیم گیری‌های جدی شود. وی در ادامۀ سخنانش از میزان اندک بودجه شهرداری و دولت که اخیرا هم به‌شدت کاهش یافته گله کرد و گفت: باید با حداقل امکانات، بیشترین خدمات را ارائه دهیم.

در پایان نیز مزینانی شرح داد: فقط انجمن هنرمندان نقاش نیست که آثارش را می‌فروشد؛ بلکه انجمن مجسمه‌سازان و گرافیست‌ها نیز فروش دارند؛ ولی کمترین درصد دریافتی ما، از نقاشان است. حق خانه هنرمندان از فروش این آثار ۳۵ درصد است و این در صورتیست که ما تنها پنج درصد از فروش آخر سال انجمن هنرمندان نقاش و ۱۷.۵ درصد از سود فروش کارنماهای برگزارشده را می‌گیریم.

مطالب مرتبط:

• >> شادان کیوانی: دیدگاه مثبتی نسبت یه این رویداد کارنماها دارم، زیرا برای تمام اعضا فرصتی فراهم شد تا بتوانند حضور دا