علی ذاکری در افتتاحیه پنجمین کارنمای پژوهشی مطرح کرد : در این رویداد، می‌توانید طیف‌های مختلف دیدگاه‌های هنرمندان را ببینید.

علی ذاکری، هنرمند معاصر کشورمان نظر خود را در رابطه با پروژۀ کارنمای پژوهشی انجمن هنرمندان نقاش ایران و تهیۀ آرشیوی از آثار دو سال اخیر اعضای انجمن چنین بیان کرد:

از نظر من بدترین نوع قضاوت اینست که کسی بخواهد کل زندگی من هنرمند را با یک کار بسنجد، بدون اینکه در نظر بگیرد که زندگی من ابعاد گوناگونی دارد و یکنواخت نیست. اگر من را بخشی از این مجموعۀ تشکیل دهندۀ زندگی‌ام در نظر بگیرند، آن وقت است که می‌توانند قضاوت صحیح‌تری راجع به من داشته باشند.

از همین رو من همان سال اول هم که انجمن نمایشگاهی به این شکل برپا کرد که از هر هنرمند چندین اثر به نمایش گذاشته شد، خیلی شگفت زده شدم.

شما الان در این رویداد، می‌توانید طیف‌های مختلف دیدگاه‌های هنرمندان را ببینید؛ نوسانات، تنوع کارها، نوع معیارها و .... مثلا برخی کتاب‌های خارجی هستند که به بررسی دورۀ خاصی از تاریخ و هنر منطقه ای پرداخته‌اند و از یک هنرمند نقاش، صرفا یک اثر و یا دو اثر قرار داده‌اند؛ من به عنوان مخاطب اگر طالب دیدن آثار بیشتر از آن هنرمند باشم، باید پیگیری‌های بسیار سختی انجام دهم تا بلکه بتوانم به آثار دیگرش دسترسی پیدا کنم.

تأکید ما باید بر روی به خوبی شناساندن چهرۀ نقاشان انجمن بین مردم باشد. حال اگر ما نتوانیم که این رویدادها را به خوبی برگزار کنیم، باعث خدشه‌دار شدن چهره و قدرت انجمن شده‌ایم.

ذاکری ضمن تشکر از اعضای کمیته نمایشگاه های انجمن بابت برگزاری این کارنما بیان کرد:

من با دیدنِ این کارنما احساس کردم که آدم از اینکه عضو این انجمن است احساس رضایت می‌کند. از اینکه اسمش در کنار اسامی هنرمندان دیگر است احساس خوبی دارد. من خودم هم در هیئت مدیره انجمن بوده‌ام و خوب می‌دانم که در انجمن هیچ خبری نیست، جز زحمت کشیدن و کار کردن با عشق و صداقت.

این هنرمند مهمترین نتیجه ی برگزاری کارنماها را علاوه بر ارزش پژوهشی آن، افزایش دسترسی و ارتباط اعضا به یکدیگر خواند و توضیح داد:

انجمن از نظر من مانند مدینۀ فاضله‌ایست که اعضای زیادی دارد که هر کدام از آنها در محیط بیرون از انجمن دستخوش بسیاری از مسائل فردی و اجتماعی هستند. کاش انجمن بتواند این پتانسیل‌هایی که دارد را دائما و به هر بهانه‌ای دور هم جمع کند و از احوال هنرمندان با خبر شود.

بعضی‌ها فکر می‌کنند که مشکلات یک هنرمند صرفا در مشکلات اقتصادی، دغدغۀ فروش و ... خلاصه می‌شود؛ درحالیکه من احساس می‌کنم که انجمن می‌تواند نیازهای روانی هنرمندان را نیز برطرف کند. مثلا من خودم با دیدن اعضای انجمن و دوستان هنرمند حالم بهتر می‌شود.

به نظر من مهم‌ترین نتیجۀ کارنما، علاوه بر تهیۀ آرشیو آثار می‌تواند این باشد که دسترسی و ارتباط اعضا را با یکدیگر بیشتر و ملموس‌تر می کند. علاوه بر این، وقتی فعالیت و آثار برخی از دوستان را برای مدت زیادی نمی بینیم، کم‌کم آنها در حافظۀ ما کمرنگ می‌شوند؛ اما اینگونه کارنماها از چنین اتفاقی جلوگیری می‌کند.

مطالب مرتبط:

logo-samandehi