نمایشگاه گروهی هنری تحت عنوان "بی جان های من" با مدیای نقاشی و مجسمه از تاریخ نوزدهم مرداد ۱۳۹۷ در گالری شروه مورد بازدید مخاطب هایش قرار خواهد گرفت.

استیتمنت نمایشگاه به قلم "آذر مهاجر" نگاشته شده است، و با قلم زیبایش ماهیتی افسانه ایی به این مجموعه بخشیده، که در آن اینگونه آمده است:
در آغاز هیچ نبود
خط بود و نقطه و نقش
و بعد بی جان ها
بیجانهایی که مشق های آفرینش هستند؛ آفرینش هر انچه در ذهن و ضمیر هنرمند می گذرد...
سرنوشت بی جانها در گوشه و کنار آتلیه، کارگاه و خانه، هبوط بر بوم است و رستاخیزی برای رسیدن به معنا... هنرمند از روحش به بی جانها می دمد؛ چه گلدان باشد، چه ظرفی سفالین یا حتی فیگور یک انسان یا حیوان یا هر چیز دیگر... تمام بیجانها حتی اگر جان دار هم باشند، تصویری می شوند برآمده از نگاه و اندیشه هنرمند که درک آن نیازمند رهایی نگاه و اندیشه است.
حتی برای تو که به تماشا آمده ای...

پایشگر هنری این مجموعه شروین کندری است و تا 25 مردادماه از ساعت 17 الی 20 در گالری شروه به نشانی خیابان فاطمی، خیابان دائمی، کوچه ی خجسته، پلاک ۹ دایر خواهد بود.
شروین کندری کارشناس رشته ی نقاشی، مدت 17 سال است که در زمینه نقاشی (تئوری و عملی) در حال فعالیت است. گرایش شخصی وی به سمت اکسپرسیونیسم است. وی در مورد هدف برگزار کننده از جمع اوری این مجموعه توضیح داد:
مدت دوسال است که تلاش میکنم نمایشگاه هایی جاندار و با کیفیت برگزار کنم و تحولی چشمگیر در دنیای تجسمی ایجاد کنم. در نگاه اول، اولویت با برگزاری نمایشگاه طبیعت بیجان بود، و در یک لحظه عنوان از پیش ثبت شده در ذهن من به صورت دو کلمه "بیجان های من" به این مجموعه، ماهیتی نو بخشید و همه ی عناصر همانطور که در استیتمنت ذکر شده است، نقش بیجان هایی را ایفا می کنند. که هنرمند از روح خود به آنها می دمد.
در واقع ایده ی اولیه بیجان های من با خواندن نمایشنامه ایی از "دان نیگرو" برگردان مونا هدایتی، با عنوان "چیزهایی که شب تق و توق می کنند"، در ذهن من شکل گرفت و در مجموعه ی "بیجان های من" خود را به نمایش گذاشت و تکمیل کننده ی ایده ی اولیه بود.
وی در مورد روند شکل گیری ایده تا اجرا ، انتخاب آثار و تکمیل مجموعه و مدت زمان سپری شده تا نمایشگاه توضیح داد:
شروع پروژه: اول تیر ماه بود که اطلاع رسانی توسط روابط عمومی گالری شروه و من در فضای مجازی صورت گرفت. با توجه به صحبت هایی که با شرکت کننده ها داشتم، در وهله ی اول تحلیل کوتاه و عنوان موجود در فراخوان آنها را جذب می کرد.
در نهایت در این نمایشگاه گروهی ۲۳ هنرمند در کنار هم جمع شده اند. ۴ مجسمه ساز؛ حسین تک زارع، احد قاضی، آتنا خسروی و مهشاد امامی و ۱۹ نقاش؛ شقایق کندری، شروین کندری، آزیتا صارمی، عادله بنایی، هنگام تنهایی، نسترن علوی، میثم شیخ، هانا آرام، مجتبی رستمی، آناهیتا زحمتکش، مطهره حیدر پور، زینب محمدی، نعیمه چوبانی ، داوود دیلمی، مهسا ملکی، مهداد ملکی ، شبنم غفاری ، سپیده قائم مقام وساناز حسین مردی، و در ابعاد گوناگون آثار انتخاب شده و به نمایش گذاشته می شود.
در این نمایشگاه ۴۹ اثر؛ ۳۲ اثر نقاشی و ۱۷ اثر مجسمه به نمایش در آمده است.
این کیوریتور در رابطه با سبک و تکنیک آثار گفت:
در خصوص سبک و تکنیک سعی بر این داشتم دست هنرمند را آزاد بگذارم و به کیفیت نهایی اثر دقت بیشتری نشان دهم تا سلیقه ی شخصی ، به همین خاطر این نمایشگاه از سبک ها و تکنیک های متفاوت بهره مند شده است. و از بار معنایی و علمی بالای برخوردار می باشد.
هنرمندان در واقع بخشی از روحشان را به تصویر کشیده اند، چون از رو ح خود به یک جسم بی جان دمیده اند و به نحوی خالق یک اثر شده اند.

کندری در رابطه با معیار انتخاب هنرمندان بیان کرد:
در مرحله اول فقط خوب بودن، کار هنرمندان برام ملاک بود. بعد از دیدن آثار و انتخاب اولیه، برای شناخت بیشتر هنرمندان مجموعه، از آنها رزمه ی مختصر فعالیت هایشان را جمع آوری کردم.
وی در پایان افزود:
از موارد مهمی که باید به آن اشاره شود گالری شروه کادر کارشناسی مخصوص خودش را دارد. و بعد از انتخاب اولیه آثار توسط کیوریتور، کارشناسان گالری مجددا بررسی و بازبینی خواهند کرد.
همچنین برای درک بهتر آثار نیاز به مشاهده حس کردنشان از نزدیک، از مهم ترین مسئله، این رویداد قلمداد می شود . صحبت با خود هنرمندان نیز ، در دریافت کردن پیشینه ی ذهنی هر هنرمند کمک بسزایی خواهد کرد.