برگزاری نمایشگاهی علیه نژادپرستی در کاخ «ادینبورگ»
حدود هفتاد و پنج سال پیش مهاجران سیاهپوست برای جبران کمبود نیروی کار به بریتانیا رفتند. حال به خواست پادشاه چارلز نمایشگاهی از پرتره‌های نقاشی شده‌ی ده چهره موفق سیاهپوست در کاخ تاریخی «ادینبورگ» برگزار شده است. این رویداد اتفاقی علیه نژادپرستی است.
به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایلنا، نقاشی طی سال‌ها و سده‌ها مسیر پرفراز و نشیبی را گذرانده است. با وجود آنکه هر روزه بر تعداد هنرهای مدرن‌تری که به واسطه امکانات امروزی و دیجیتالی شکل می‌گیرند، افزوده می‌شود اما نقاشی با قدرت مسیر خود را ادامه داده و این روند همچنان ادامه دارد. جدا از اینها نقاشی در مقاطع مختلف تاریخی منشاء و مبدا وقوع جریاناتی بوده که به ابداع سبک‌ها منجر شده است. این سبک‌ها تا آن متعدد و گسترده هستند که هر کدام از آن‌ها برای تحلیل معنا و محتوا به نگارش چندین جلد کتاب نیاز دارد.
پرتره‌نگاری فراتر از سبک‌ها
یکی از گونه‌های مشترک که سبک محسوب نمی‌شود اما در همه سبک‌ها مورد توجه است، «پرتره» است. پرتره‌نگرایی می‌تواند قدرت نمایی نقاش در ارائه تبحر و مهارتش محسوب شود.
«گاردین» به تازگی گزارشی از یک نمایشگاه با موضوع پرتره منتشر کرده است. این رسانه نوشته است: مجموعه‌ای از ۱۰ پرتره جدید برای اولین‌بار از روز پنجشنبه بیست و دوم ژوئن (مصادف با شنبه یکم تیرماه) در کاخ سلطنتی ادینبورگ به نمایش درخواهد آمد. این مجموعه توسط پادشاه چارلز در سال ۲۰۲۲ سفارش داده شده و شامل آثاری از شخصیت‌های پیشگام و موثر بریتانیا است. گفتنی است این آثار صرفا توسط هنرمندان سیاه پوستی خلق شده‌اند که پادشاه آن‌ها را شخصا انتخاب کرده است.
گفتنی است پرتره‌های مذکور که احتمالا رقم فروش بالایی داشته باشند، سپس از ماه اکتبر به مدت شش ماه در گالری ملی پرتره به نمایش گذاشته خواهند شد.
وقتی «Windrush» موضوع یک نمایشگاه فاخر می‌شود
ویندورش‌ها سیاهپوستانی بودند که حدود هفتاد و پنج سال پیش برای جبرانِ کمبود نیروی کار به بریتانیا مهاجرت کردند. در سال ۲۰۱۸ بود که مشخص شد دولت بریتانیا به درستی جزئیات افرادی که اجازه اقامت در بریتانیا به آن‌ها داده شده بود را ثبت نکرده است. این اتفاق دولت بریتانیا را بر آن داشته تا به واسطه نگارش پرتره‌هایی از شخصیت‌های مهم «Windrush» به نوعی از آن‌ها قدردانی کند. این رویداد درواقع بستری هنرمندانه برای مبارزه با نژاد پرستی است که همچنان در کشورهای مختلف وجود دارد.
در ادامه پرتره‌های جدید سیاهپوستان «Windrush» که قرار است در کاخ سلطنتنی ادینبورگ نمایش داده شوند همراه با توضیحاتی مرور می‌شوند.
یک کهنه سرباز مهاجر
آلفرد گاردنر کهنه سرباز سیاهپوستی که در مقطعی وارد بریتانیا شد. او برای یافتن کار به عنوان مهندس بر موانع غلبه کرد و به تأسیس اولین باشگاه «کریکت» کارائیب کمک کرد. این باشگاه تا به امروز وجود دارد و برابری و ضد نژادپرستی را ترویج می‌کند.
پروفسور سر گادفری جف
پروفسور سر گادفری جف که توسط نقاشی به اسم درک فورجور خلق شده است. او در سال ۱۹۵۵ به بریتانیا رفت و در زمینه علم و گیاه‌شناسی با وجود دشواری‌های بسیار کار خود را آغاز کرد. تحصیل او در علم گیاه‌شناسی و غلات منجر به نوآوری‌هایی شده است. سر گادفری جف در سال ۱۹۷۷ به عنوان اولین استاد دانشگاه سیاه پوست به فعالیت مشغول شد.
جسی استفان
جسی استفان زنی است که سال ۱۹۵۵ در سن ۲۸ سالگی وارد لندن شد. او به گفته بسیاری از فعالان فرهنگی نقش مهمی در ارتباط بهتر پلیس با سیاه پوستان نقش مهم و موثری داشته است. جسی استفان در سال ۱۹۸۲ برای خدمات انسان دوستانه و ضد نژاد پرستی‌اش از دولت بریتانیا نشان «MBE» دریافت کرد.
کامرون مونرو نمایشنامه‌نویس
کامرون مونرو درسال ۱۹۵۱ به اتفاق خواهرش وارد انگلستان شد. او در همان مقطع به کلاس‌های نمایشنامهنویسی رفت. در سال ۱۹۶۲ اولین حضور صحنه‌ای خود را در وست‌اند تجربه کرد. او که در ادامه به تلویزیون و سینما راه یافته یکی از بنیانگذاران شرکت تئاتر «Talawa» بوده است. حال این شرکت یا گروه به مکانی برای پرورش استعدادهای اهل آفریقا و کارئیب تبدیل شده است. مونرو در سال ۲۰۰۷ به دلیل خدماتش به تئاتر و نمایشنامهنویسی جایزه معتبر «OBE» را دریافت کرده است.
لیندا هی اولین رنگین‌پوست همکار با پلیس
لیندا هی فردی که پرتره او کشیده شده، یکی دیگر از مهاجران سیاهپوست است او پیش از مهاجرت به بریتانیا در جاماییکا زندگی و کار می‌کرده است. او پس از مهاجرت به بریتانیا در اکتبر سال ۱۹۵۸ با وجود سختی‌های یک زن مهاجر سیاهپوست به دانشگاه رفت و در رشته جامعه‌شناسی تحصیل کرد. لیندا طی طول حیات زندگی خود را وقف جوانان و خدمات اجتماعی کرده است. او اولین رنگین پوستی است که عضو تمام وقت اداره شکایات پلیس شد. خالق اثر شانون بونو.
لاستا رید کارگر نمونه «کرامپتون»
پیش ازتوضیح درباره جزییات این اثر باید گفت که این پرتره ترکیبی بزرگ و تک رنگ است که از سبک زندگی آفریقایی الهام گرفته شده است. نام صاحب پرتره لاستا رید است و سرژ آتوکوی کلوتی آن را خلق کرده است. رید پس از ورود به بریتانیا در سال ۱۹۵۷ بیشتر عمرش را در شرکت «Crompton Batteries» که به ساخت باتری‌هایی با مارک «کرامپتون» اختصاص داشت، کار کرد. او مهاجری سیاه پوست بود که با تلاش خودش را به استخدام کمپانی مذکور درآورد.
ادنا هنری شهروند نمونه سیاهپوست
پرتره ادنا هنری که توسط سیاهپوست دیگر امی شرالد کشیده شده است. ادنا هنری در سال ۱۹۶۲ از ناچاری و برای کار به بریتانیا رفت. شرایط بد زندگی، آلودگی هوا و تبعیض‌های نژادپرستانه از او شخصیتی ضعیف و شکننده ساخته بود. اما او از مقطعی به بعد از طریق جامعه کلیسای پنطیکاستی برای قدرت بخشیدن به ایمان و اعتقاد خود درونیات خود را تحکیم بخشید. حال او به عنوان شخصیتی موفق و صبور که از انزوا به اجتماع رسیده شناخته می‌شود و فردی محبوب است.
جان ریچاردز کارگر و فعال مدنی
صاحب این پرتره جان ریچاردز است که نقاشی به اسم دینیو ایکس او را کشیده است. او مهاجری است که بدون هیچ داشته‌ای از رودخانه خود را به لندن رسانده است. او پس از مدتی کوتاه در شرکت راه آهن بریتانیا مشغول به کار شد و چهل سال در این بخش خدمت کرد. جان ریچاردز نه فقط یک مهاجر معمولی که فعالی مدنی است. او یکی از اعضای موسس انجمن غرب هند در شمال غربی لندن بود. هدف این انجمن ریشه کن کردن تبعیض نژادی است و در جهت مبارزه با این معضل جهانی که همچنان وجود دارد تلاش می‌کند.
گیلدا الیور فعال اجتماعی و موسس «Grace in Age»
گیلدا الیور کارمند ساده‌ای که در سال ۱۹۵۵ به بیرمنگام سفر کرد. او از همان ابتدا به عنوان یکی از فعالان اجتماعی فعالیت خود را آغاز کرد. او موسسه‌ای را راه‌اندازی کرد که «Grace in Age» نام داشت. این موسسه افراد مسن سیاهپوست را به کار و فعالیت‌های اجتماعی تشویق می‌کرد. گیلدا الیور حالا زنی مسن و مسیحی است که هرچه گذشته اعتقاد خود را محکم‌تر کرده است.
دلیزر برنارد کهنه سرباز آفریقایی
دلیزر برنارد کهنه سربازی بود که روزی سوار بر ماشینش به بریتانیا مهاجرت کرد. او قبل از اقامت در ولور همپتون در یک خوابگاه نظامی اقامت گزید. او در همین مکان با همسر آینده‌اش آشنا شد و ازدواج کرد. برنارد حال با چهار فرزند به دلیل اخلاق و منش خوب اجتماعی فردی محبوب است. این پرتره را هونور تینوس کشیده است.