این مسئله بسیار ساده است كه جاذبه روی همه اشیاء را حس كنیم . مثلا هنگامی كه می خواهیم از تخت پایین بیاییم ،پاهایمان را روی زمین می گذاریم و به راحتی حركت می كنیم. جولان ون درویل مجذوب نیرو های غیر قابل دید ( پنهان ) شده و مصمم است این نیرو ها را بچرخاند و بالا و پایین كند. طراح هلندی،سال های اخیر را صرف گسترش و اصلاح سری جاذبه كرده است كه شامل چهار پایه- كاسه و شمعدان می شود،همه ی آن ها توسط ماشین خاصی ساخته شده اند كه آهنربای بسیار قوی را به کار گرفته است و هر چیزی را به سمت خودش می كشد ،تا بتواند قندیل هایی با ساختار فراكتالی كه روی كاسه ی لعاب دار استیل قرار دارند را جذب كند.

آخرین شعبده بازی این هنرمند،شكاف های بین هنر و هنر تجربی را بسیار كم كرده است .این هنر چیدمانی كه در ال وای فبریكن باكس درآرهوس دانمارك به نمایش گذاشته شد، ماكتی ست برای منحرف كردن و گیج كردن مغز كه هنرمند در آن ، نقش خدایی را بازی می كند که چشم انداز فرا واقعی را می رویاند.

او ابتدا پلاستیک مغناطیسی مورد نیاز پروژه را تولید می کند،سپس آنرا در جوراب شلواری هایی كه از سقف آویزانند، می ریزد. او می گوید:"این سری بر پایه ی جاذبه تولید شده است اما جاذبه ای كه از زمین واردمی شود نه از هوا ." این پلاستیك مغناطیسی به صورت خشك در جوراب شلواری های آویزان ریخته می شودو بعد روی حلقه هایی كه توسط فرشی با طرح های دیوانه كننده ، قرار داده می شوند،در نتیجه رشته كوه هایی ظاهر می شوند كه به سمت سقف در حركتند.در كل این یك آزمایش دقیق از پروسه ی تولید تفكرات عمیق از طریق طراحی ست