"غمی که در پرتره های نیما شاهد آن هستیم، غمی درونیست." این را علی فرامرزی هنرمند و منتقد هنری پیشکسوت در زادروز نیما پتگر ضمن تاکید بر اینکه ویژگی بارز آثار نیما صداقت او بوده است، میگوید. در ادامه خوانندۀ گفتگوی خبرنگار گالری آنلاین باعلیفرامرزی در رابطه با ویژگی های آثار نیما پتگر باشید:

ویژگی اولی که میتوان در مورد پتگر گفت و تا حدودی در تمام هنرمندان وجود دارد "خودشیفتگی" است، این ویژگی با وجود اینکه در وهلۀ اول به نظر می‌رسد که بار معنایی مثبتی نداشته باشد، اما در واقع برای یک هنرمند، نقطۀ قوت محسوب می‌شود ، و ویژگی دوم اینست که می‌توانید نوعی درد و رنج را در آثار نیما ببینید. این دو ویژگی خصوصا در کارهای پرتره و فیگوراتیو او قابل روئیت هستند. و جالب اینجاست که این دو ویژگی در ظاهر با هم در تضاد نیز هستند.. کسانی که نیما را می‌شناسند می‌دانند که خودش نیز به نوعی از این دو ویژگی برخوردار بود و شاید بتوان گفت که هنرمندی و صداقت نیما در حدی بوده است که باعث می‌شد این دو ویژگی را در آثارش پنهان نسازد.

فرامرزی ضمن اشاره بر اینکه"درد و رنجی که در آثار نیماست، بر فرض مثال ناشی از عاملی بیرونی مانند "فقر" نیست و موضوعی کاملا روانشناختیست." ادامه می دهد:

به نظر من نیما در هر آنچه که خلق کرده، به نوعی خودش را ابراز کرده و ساخته است؛ و شاید کارهایش بتوانند سلف‌پرتره هایی محسوب شوند که نیما توسط آنها خودش را ساخته و به مخاطب ابراز کرده است.

فرامرزی با بیان این نکته که "هنر برای نیما تقدس داشت و کاری کاملا جدی محسوب میشد"، اینگونه صحبت‌های خود را به پایان می‌رساند:

امروز اغلب کارهای هنری دچار شلختگی منزجر کننده‌ای شده‌اند، ولی برای نیما، کارهنری از بُعد فرهنگی بسیار مهمی برخوردار بود و کاری مقدس محسوب می‌شد.