لاشایی؛ هنرمندی که محدودیتها را نمیشناخت / نمایش آثار فریده لاشایی در شارجه
نمایشگاه "در جستجوی گمشده؛ فریده لاشایی" چند ماهی است که در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شده است، این نمایشگاه جنبههای مختلفی از زندگی و هنر فریده لاشایی را به خود اختصاص داده است، مدیاهای مختلف آثار او را به نمایش گذاشته و جنبههای پنهان زندگی هنرمند را نیز برای ما آشکار میکند. با فریار جواهریان یکی از دو کیوریتور نمایشگاه و مانلی کیکاووسی دختر فریده لاشایی و مدیر بنیاد لاشایی به گفتگو نشستیم تا درباره این نمایشگاه مهم بیشتر بدانیم.
خانم جواهریان پیش از هر چیز به عنوان مقدمه بحث درباره شکلگیری نمایشگاه آثار خانم لاشایی صحبت کنید، چه شد که یک نمایشگاه انفرادی از آثار خانم لاشایی در موزه هنرهای معاصر برگزار شد؟
جواهریان: خانم لاشایی دوست من بودند و ما در 20 سال آخر عمر ایشان چندین پروژه با هم انجام دادیم، من به عنوان معمار کارهای بسیاری به او سفارش دادم، به عنوان مثال در ساختمان انجمن خوشنویسان که بعدها به گالری شیرین و اکنون به گالری آرت سنتر تبدیل شده، همه کارهای شیشهرنگی و بعضی مجسمهها از آثار خانم لاشایی هستند. در نمایشگاه "باغ ایرانی" که در همین موزه برگزار شد و من سه سال روی آن کار کردم، 30 هنرمند حضور داشتند که یکی از آنها خانم لاشایی بود و با وجود آنکه هنرمندان بسیار مهمی در آن حضور داشتند من بهترین گالری را به خانم لاشایی اختصاص دادم. فریده لاشایی همیشه در سالهایی که زنده بود هنرمندی مهم و مطرح بود و جایگاه خاصی در هنر معاصر ایران داشت. بعد از فوت فریده لاشایی، نخستین چیزی که به ذهنم رسید این بود که در موزه هنرهای معاصر نمایشگاهی از مرور کارهای او برگزار کنیم. طرح را به دخترش مانلی، گفتم و او با اینکه بسیار خوشحال شد فکر میکرد اجرای چنین کاری امکان ندارد. وقتی با مدیر موزه هنرهای معاصر این موضوع را مطرح کردم ابتدا قبول نکردند چون معتقد بودند که نمیشود در موزه نمایشگاهی انفرادی برای یک هنرمند برگزار کرد و هنرمندان دیگر معاصر نیز هستند که تاکنون از آنها نمایشگاه انفرادی در موزه برگزار نشده است. من فکر کردم که نیمی از موزه را به آثار گنجینه اختصاص داده و در نیمی از موزه نیز کارهای خانم لاشایی را به نمایش میگذاریم. نمایشگاه ابتدا "بهشت گمشده" نام داشت، بعد عنوان "من به باغ عرفان" برای آن انتخاب شد و در نهایت، "در جستجوی گمشده؛ فریده لاشایی" نام گرفت. هدف اصلی ما نمایش آثار فریده لاشایی بود اما قرار گرفتن این آثار در کنار آثار گنجینه خوانش هیجانانگیزتری پدید آورد.
در کیوریت این نمایشگاه آقای جرمانو چلانت نیز با شما همکاری داشته است...
جواهریان: بله آقای چلانت در 6 ماه پایانی، به ما پیوست. درست است که ایده این نمایشگاه را من ارائه کردم و پیگیری آن را نیز من انجام دادم، اما نمایشگاهی که میبینید بیشتر تفکر اوست. چلانت معتقد است بیوگرافی هنرمند، ستون فقرات نمایشگاه است و همه چیز باید به شکل ادواری و زمانی به نمایش گذاشته شود. به علاوه او نمایشگاه را به دو بخش تبدیل کرد که دیوارهای خاکستری به آثار گنجینه و دیوارهای سفید به آثار فریده لاشایی اختصاص یافت.
آخرین مطالب