فرزاد ادیبی: شهر به فضاهایی برای نصب پوستر نیاز دارد / فضای مجازی محدودیتهای پوستر را برطرف کرد
فرزاد ادیبی گرافیست و مدرس هنر درباره جایگاه کاربردی پوستر در شرایط کنونی هنر گرافیک گفت: با پیوستن رسانههای امروزیتر به جمع رسانههای گذشته، از اهمیت پوستر کاغذی به عنوان یکی از رسانهها (Media) کاسته شده است که البته مسئلهای طبیعی است. امروزه نرمافزارهای پیامرسان تلفنهای همراه بهترین وسیله برای اطلاعرسانی از یک رویداد هستند. یک گوشی ابتدایی نیز، حتی تنها با پیام نوشتاری از نظر نفوذ، گسترش، گزینش مخاطب خاص و انتقال اطلاعات قدرت بیشتری دارد. گوشیهایی با تعداد زیادی اپلیکیشن و برنامه که نه تنها میتوان پوستر الکترونیکی را با آنها دید که (motion graphics) و یا فیلمهای چند دقیقهای را نیز به راحتی میتوان با آنها مشاهده کرد. میدانیم که گرافیک دارای سه بعد ویژه هنر، فن و رسانه است. آنچه گفتم به بخش رسانهای پوستر مربوط میشود اما از بعد هنری، پوسترها نه تنها به حاشیه تبعید نشدهاند که قدر دیده و بر صدر نیز نشسته و صاحب موزههایی در دنیا هستند و میشوند و همچنان به عنوان هنرناب و زیبا، عیار و اعتبار هنری خود را حفظ کردهاند. با واردات تکنولوژیهای نو و تحولالت فناورانه مثل گذشته، بسیاری از تعاریف و مفاهیم عوض میشوند و حتی خیلی از مشاغل از بین رفته و تعریف بسیاری از ارزشها نیز تغییر میکند؛ با این حال هنر همیشه هنر است، همچنان که نقوش روی سفالهای چند هزار سال پیش هم هنوز هنر هستند. چیزی که اینجا اتفاق میافتد باز تعریف برخی از کاربردها و رسانهها است، به عنوان مثال با آمدن تلویزیون، رادیو کاربرد واقعی خودش را یافت و یا عکاسی نه تنها به نقاشی کمکهای شایانی کرد که پویایی و اعتبار هنری ویژه نقاشی را بازنمایاند. به نظر من مهم اصل هنر و هنر اصیل است که هرگز از بین نمیرود.
این طراح و گرافیست درباره این موضوع که چگونه میتوان بیش از گذشته از پوستر در فضای شهری به عنوان عنصری هنری و نه لزوما تبلیغاتی استفاده کرد نیز اظهار کرد: در گام نخست با حمایت نهادهای شهری میتوان به این هدف دست یافت. حداقل کمکی که نهادهایی همانند سازمان زیباسازی شهر یا سازمان فرهنگی هنری شهرداری و... میتوانند در این باره داشته باشند این است که مانند بسیاری از کشورها دیوارکها و ستونهایی برای نصب پوسترها ایجاد کنند. در گام بعدی با آموزش عمومی به شهروندان میتوان ارزش هنر را آموزش داد تا تخریبش نکنند و یا پوسترهای تخلیه چاه و کنکور و... که معمولا عیار هنری ندارند را رویشان نچسبانند. این آموزش به عهده نهادهایی همچون رسانههای دیداری، شنیداری و مکتوب، مراکز آموزشی و مدارس و دانشگاهها و... است که در کنار آموزش بسیاری از مفاهیمی که همه یا نمیدانیم یا به آنها بی توجه هستیم گوشزد شود.
ادیبی با بیان اینکه پوستر کاغذی با پوستر فضای مجازی تفاوت دارد در مورد نقش فضای مجازی در استفاده از پوستر نیز گفت: پیشترها میگفتند پوستر باید در نگاه نخست اطلاعات اولیه را در فاصله چند متری به رهگذران انتقال دهند اما با مهاجرت پوسترها به درون گوشیهای همراه، میتوان ساعتها از فاصله چند سانتی اطلاعات و تصاویر را تماشا و مطالعه کرد، جزئیات را دید و با دیگران به اشتراک گذاشت. محدودیتهای قطع کاغذ و رنگ و چاپ از بین رفته است و فقط ایده و مفهوم پوسترها میماند. ایده و مفهوم در این آثار فراتر از ساختار و فرم هستند همچون گیاهی که در هر شرایط و محیطی میروید، مفاهیم از دیوار و بیلبورد و کارتهای کاغذی به کف دستان ما نقل مکان میکنند. از سویی، هر امکانی در فناوری معمولا نگاه زیبایی شناختی خودش را به همراه میآورد باید منتظر بروز و ظهور اتفاقات نوینی در این باره نیز باشیم.
منبع : هنرآنلاین